пригорю́ниться сов., нар.-поэт., разг. засумава́ць, зажуры́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зажу́раны

1. гру́стный, печа́льный, опеча́ленный;

2. уны́лый;

1, 2 см. зажуры́цца

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

запеча́литься сов., разг. засмуці́цца, зажуры́цца, замарко́ціцца, засмуткава́ць; засумава́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

posmutnieć

зак. засмуткаваць, зажурыцца, замаркоціцца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

вскручи́ниться сов., фольк. зажуры́цца; (стосковаться) засумава́ць, затужы́ць; (опечалиться) замарко́ціцца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

закручи́ниться сов., прост. зажуры́цца; (запечалиться) засмуці́цца, засмуткава́ць, замарко́ціцца; (затосковать) затужы́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Сцяцю́рыцца ’сціснуцца, стуліцца, скурчыцца’ (Барад., Сл. ПЗБ), сцюцю́рыцца, сцюцюрэ́цца ’тс’ і ’зажурыцца, сцішыцца, замоўкнуць, заспакоіцца’ (Варл., Сл. ПЗБ). Экспрэсіўнае ўтварэнне, магчыма, ад цяцера, гл.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

schwérmütig

a пану́ры, су́мны, меланхалі́чны

~ wérden — замарко́ціцца, затужы́ць, зажуры́цца, зану́дзіцца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

приуны́ть сов., разг. зажуры́цца, засумава́ць, затужы́ць, занудзі́цца; засмуці́цца;

вы что́-то приуны́ли вы не́шта зажуры́ліся.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паве́сіць, ‑вешу, ‑весіш, ‑весіць; зак., каго-што.

1. Надаць чаму‑н. вісячае становішча. Павесіць на сцяну карціну. Павесіць паліто на вешалку. □ Пракоп сеў, зняў шапку і павесіў яе на заціснуты між каленяў кій. Колас.

2. Пакараць смерцю цераз павешанне. Старых [немцы] вывелі на калгасны двор і павесілі на дупл[я]ватай паўзасохлай бярозе. Лынькоў.

•••

Павесіць (звесіць) галаву — замаркоціцца, затужыць.

Павесіць (апусціць, звесіць) нос — засумаваць, зажурыцца, замаркоціцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)