каша́ра, -ы, мн. -ы, -ша́р, ж.

Вялікі загон, агароджанае месца на полі, дзе летам трымаюць жывёлу.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

каша́ра ж. (овечий загон) коша́ра

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заго́нка ж.

1. (действие) разг. заго́н, -ну м.;

2. (полоса, участок поля) обл. заго́н, -на м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пастаўні́к, -ка́ м. (для скота) заго́н

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

stockyard

[ˈstɑ:kjɑ:rd]

n.

заго́н для жывёлы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

за́гарадзь ж.

1. (отгороженное место) заго́н м.;

2. и́згородь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

даара́ць сов., в разн. знач. допаха́ть;

д. заго́н — допаха́ть заго́н;

д. да паўдня́ — допаха́ть до полу́дня;

д. да кана́вы — допаха́ть до кана́вы

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кра́аль

(афрыкаанс kraal, ад парт. curral = загон для скаціны)

пасяленне ў народаў Паўд.-Усх. Афрыкі, у якім будынкі размешчаны па крузе, а ўнутры загон для скаціны.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

паджа́ць, падажну, падажнеш, падажне; падажнём, падажняце; зак., што.

Разм. Зжаць тое, што засталося, зжаць дадаткова. Паджаць загон.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

касаві́льна, ‑а, н.

Абл. Кассё. Толік узышоў на загон, паставіў касу, утыркнуўшы яе касавільнам у зямлю, узяў у руку мянташку. Капыловіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)