begláubigen

vt

1) завяра́ць, све́дчыць

2) акрэдытава́ць (пасла)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

attestíeren

vt

1) завяра́ць, све́дчыць (пра што-н.)

2) атэстава́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

certify

[ˈsɜ:rtɪfaɪ]

v.t.

1) засьве́дчваць, завяра́ць (по́дпісам і пяча́ткай)

2) пасьве́дчваць, пацьвярджа́ць (пра́вільнасьць, праўдзі́васьць)

3) гарантава́ць (цану́, я́касьць)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

witness​2 [ˈwɪtnəs] v.

1. быць све́дкам, ба́чыць на свае́ во́чы;

witness the accident быць све́дкам ава́рыі

2. law завяра́ць (дакумент, подпіс)

3. law (to) быць до́казам, све́дчыць;

witness to the truth of statement све́дчыць аб пра́вільнасці зая́вы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

дакуме́нт м.

1. (дзелавая папера) Dokumént n -es, -e;

афармля́ць дакуме́нт ein Dokumént áusfertigen;

візава́ць дакуме́нт ein Dokumént visíeren [-vi-] завяра́ць дакуме́нт ein Dokumént begláubigen;

уруча́ць дакуме́нт ein Dokumént áushändigen;

заснава́льніцкі дакуме́нт konstituíerendes Dokumént, Gründungsurkunde f;

пацвярджа́льны дакуме́нт Belég m -(e)s, -e; Náchweis m -(e)s, -e;

суправаджа́льны дакуме́нт Begléitschein m;

юрыды́чны дакуме́нт Réchtsdokument n, jurístisches Dokumént;

2. (пасведчанне асобы) Áusweis m -es, -e;

3. (грамата) Úrkunde f -, -n;

4. (важная папера) Beschéinigung f -, -en; Schríftstück n -(e)s, -e; Schein m -(e)s, -e;

◊

ва́шы дакуме́нты, калі́ ла́ска! Íhre Papíere, bítte!

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)