полузабы́тый напаўзабы́ты; паўзабы́ты; (почти забытый) ама́ль забы́ты;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

zapomniany

забыты; закінуты;

zapomniany od Boga — забыты Богам; бязлюдны; глухі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

godforsaken [ˈgɒdfəˌseɪkən] adj. (пра месца) забы́ты бо́гам; закі́нуты; пану́ры

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

desolate [ˈdesələt] adj.

1. пакі́нуты; запу́шчаны, занядба́ны; асіраце́лы, сіратлі́вы

2. адзіно́кі; забы́ты

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

напаўзабы́ты, ‑ая, ‑ае.

Амаль забыты. [Лакота] пераводзіць погляд на паляну і спрабуе ўявіць на ёй далёкі, напаўзабыты вобраз. Зарэцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

супо́льнасць, ‑і, ж.

Адзінства, непарыўнасць. Гістарычнае карэнне супольнасці ўсходнеславянскіх народаў раскрываў Багдановіч і ў няскончаным артыкуле «Забыты шлях». Лойка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

wéltverlassen

a закі́нуты, (Бо́гам) забы́ты

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

únvergessen

a не забы́ты, незабыўны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

wéltvergessen

a забы́ты, закі́нуты; глухі́, заці́шны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

незаслу́жана прысл únverdient(erweise), únverschuldet(erweise);

незаслу́жана забы́ты zu Únrecht vergéssen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)