perplexity [pəˈpleksəti] n. fml

1. неўразуме́нне, замяша́нне; збянтэ́жанасць

2. заблы́танасць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Verzwcktheit

f - заблы́танасць, склада́насць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

блы́танасць ж. Verwrrenheit f - (заблытанасць); nklarheit f - (няяснасць)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Verdrhtheit

f -

1) шалапу́тства, недарэ́чнасць

2) заблы́танасць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Konfusin

f -, -en

1) збянтэ́жанасць, разгу́бленасць

2) заблы́танасць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Verwrrenheit

f -

1) бязла́днасць; блы́танасць; збянтэ́жанасць

2) заблы́танасць, склада́насць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Ліхатня́ ’дурнота, глупства’, ’непрыемны выпадак’, ’заблытанасць’ (Нас.). Утворана пры дапамозе суфікса ‑ня ад дзеяслова *ліхацець, параўн. укр. лихоти́тися ’рабіцца млосна’, лихоті́ти ’праклінаць, клясці’, рус. урал., сіб., амур. лихо́ти́ть ’нудзіць’, с.-урал. лихоти́ться ’прыхварнуць’, ст.-рус. лихотный (XI ст.) ’шалапутны’, лихоть ’адхіленне’, ст.-польск. lichocić ’даводзіць да нэндзы, вынішчаць, аслабляць’ (XVI ст.), lichotny ’дрэнны, ганебны, незаконны, подлы’, в.-луж. lichoćić ’займацца ліхвярствам’, чэш. lichotiti ’ліслівіць, хваліць’, славац. lichotiť ’дагаджаць’. Паўн.-прасл. lixotiti.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)