паталагічны прыметнік

  1. гл. паталогія.

  2. Хваравіта-ненармальны, рэзка адхілены ад нормы (кніжнае).

    • Паталагічная з’ява.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

прадвесце назоўнік | ніякі род | кніжнае

З’ява, прымета, якая прадвяшчае што-н.

  • П. навальніцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

праява назоўнік | жаночы род

  1. Незвычайнае здарэнне.

    • Што за п.!

  2. З’ява, праяўленне.

    • Праявы жыцця.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

загадкавы прыметнік

Незразумелы, непазнаны, таямнічы.

  • Загадкавая з’ява.
  • Загадкава (прыслоўе) паводзіць сябе.

|| назоўнік: загадкавасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

спарадычны назоўнік | жаночы род | кніжнае

Непастаянны, выпадковы, які праяўляецца нерэгулярна.

  • Спарадычная з’ява.

|| назоўнік: спарадычнасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

з’я́вішча гл з’ява 1.

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

tragicomedy [ˌtrædʒiˈkɒmədi] n.

1. трагікаме́дыя

2. трагікамі́чная сітуа́цыя, з’я́ва

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

разнавіднасць назоўнік | жаночы род

Прадмет або з’ява, якая ўяўляе сабой відазмяненне асноўнага віду, катэгорыі.

  • Р. пшаніцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

штосьці​2 (штось) займеннік

Нейкі, невядома які прадмет (з’ява, рэч), нешта.

  • Ш. непрыемнае.
  • Стукаць па чымсьці драўляным.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

ізатопія, ‑і, ж.

З’ява існавання ізатопаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)