жы́тнішча, -а, н.

1. Поле, з якога сабралі жыта або на якім папярэдняй культурай было жыта.

2. Іржышча на жытнім полі.

Зямля шчацінілася леташнім жытнішчам.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

акалаці́ць, -лачу́, -ло́ціш, -ло́ціць; -ло́чаны; зак., што.

1. Абабіць калоцячы, абтрэсці.

А. грушы.

2. Уручную абмалаціць, абабіць (снапы жыта).

А. жыта.

|| незак. акало́чваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

жи́то ср., обл. жы́та, -та ср.; (ячмень) ячме́нь, -ню м.; (рожь) жы́та, -та ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

напро́ст, прысл.

Не звязваючы (у снапы), свабодна.

Класці жыта н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

rye [raɪ] n. bot. жы́та;

rye bread жы́тні, аржаны́ хлеб

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

трыціка́ле, нескл., н.

Збожжавая культура, якая з’яўляецца гібрыдам пшаніцы і жыта.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

неўраджа́й, -ю, М -джа́і, мн. -джа́і, -яў, м.

Дрэнны, нізкі ўраджай.

Н. жыта.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

адкаласава́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -су́е; зак.

Выпусціць колас.

Адкаласавала жыта.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

каласаві́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м. (разм.).

Баравік, які вырастае ў час каласавання жыта.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

заруне́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -е́е; зак.

Зазелянець, пакрыцца рунню.

Зарунела жыта.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)