жаве́ль, -вялю́, м.

Хлорысты раствор, едкая зеленавата-жоўтая вадкасць, якая выкарыстоўваецца для адбелкі тканін.

|| прым. жаве́левы, -ая, -ае.

Жавелевая вада.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

чили́га бот. чылі́га, -гі ж., жо́ўтая ака́цыя;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ка́дмій, -ю, м.

1. Хімічны элемент, серабрыста-белы мяккі метал.

2. Жоўтая фарба, якую вырабляюць з гэтага элемента або сінтэтычна.

|| прым. ка́дміевы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

yellow fever [ˌjeləʊˈfi:və] n. med. жо́ўтая ліхама́нка, тра́сца

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

жо́ўты, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае афарбоўку аднаго з сямі асноўных колераў спектра — сярэдняга паміж аранжавым і зялёным; колеру яечнага жаўтка, золата. Жоўтае лісце. □ Бягуць ручаі па разорах размытых, Выгладжваюць жоўты пясок. Колас. Жоўтыя мурашкі ўспаўзаюць на рукі. Чорны.

2. перан. Згодніцкі, рэфармісцкі; прадажны, здрадніцкі. Жоўтая буржуазная прэса. Жоўтыя прафсаюзы.

3. Як састаўная частка некаторых батанічных, медыцынскіх, мінералагічных назваў. Жоўтая лілія. Жоўтая крывяная соль.

•••

Жоўтая вада гл. вада.

Жоўтая ліхаманка гл. ліхаманка.

Жоўтая раса гл. раса.

Жоўты білет гл. білет.

Жоўты дом гл. дом.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

yellow fever

жо́ўтая ліхама́нка

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

chrome [krəʊm] n.

1. chem. хром

2. жо́ўтая фа́рба; жо́ўты ко́лер

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

жаўця́нка, ‑і, ДМ ‑нцы, ж.

Жоўтая фарба. Анілінавая жаўцянка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

yellow press [ˈjeləʊˌpres] n. the yellow press infml, derog. жо́ўтая прэ́са (бульварная)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

жаўту́ха, -і, ДМ -ту́се, ж.

1. Жоўтая афарбоўка скуры і слізістых абалонак, што назіраецца пры захворванні печані, жоўцевых шляхоў і інш.

2. Тое, што і гепатыт (разм.).

|| прым. жаўту́шны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)