Gélbe

sub n -n жаўцізна́

das ~ vom Ei — жаўто́к

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

залату́шны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да залатухі. Залатушнае захворванне. Залатушная жаўцізна.

2. Хворы на залатуху; з залатухай. Залатушнае дзіця. // Чахлы, змарнелы з выгляду. Залатушны яфрэйтар, пазней другіх пакінуўшы матацыкл, пачынаў злаваць. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

жоўць ​1, ‑і, ж.

1. Жоўта-зялёная горкая вадкасць, якую выдзяляе печань у кішэчнік.

2. перан. Раздражненне, злосць. Мой гнеў паволі адышоў і замяніўся на пагарду. — Які падрыў! Якая жоўць! Дудар.

жоўць ​2, ‑і, ж.

1. Спец. Жоўтая фарба. Цынкавая жоўць.

2. Разм. Жаўцізна, жоўтае адценне. Заклякочуць буслы ля ракі І жоўцю заквецяцца клёны. Астрэйка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

yellow

[ˈjeloʊ]

1.

n.

1) жо́ўты ко́лер, жаўцізна́ f.

2) жаўто́к я́йка

2.

adj.

1) жо́ўты

2) informal баязьлі́вы

3) сэнсацы́йны; бульва́рны

yellow journalism — сэнсацы́йны журналі́зм

3.

v.i.

жо́ўкнуць; жаўце́ць

Paper yellows with age — Папе́ра з ча́сам жо́ўкне

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)