знеахво́чваць

‘пазбаўляць каго-небудзь якога-небудзь жадання’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. знеахво́чваю знеахво́чваем
2-я ас. знеахво́чваеш знеахво́чваеце
3-я ас. знеахво́чвае знеахво́чваюць
Прошлы час
м. знеахво́чваў знеахво́чвалі
ж. знеахво́чвала
н. знеахво́чвала
Загадны лад
2-я ас. знеахво́чвай знеахво́чвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час знеахво́чваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

франдзі́раваць, -рую, -руеш, -руе; -руй; незак. (кніжн.).

Займацца франдзёрствам; выказваць незадаволенасць кім-, чым-н. з-за жадання супярэчыць.

|| наз. франдзі́раванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сядзе́цца, -дзіцца; безас., незак.

У выразе: не сядзіцца, не сядзелася каму — няма, не было магчымасці, жадання сядзець або заставацца дзе-н.

Не сядзіцца дома.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

во́ляй-няво́ляй, прысл.

Незалежна ад жадання, паняволі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

няво́ліць, -лю, -ліш, -ліць; незак., каго (што).

Прымушаць рабіць што-н. супроць жадання, волі.

Яе ніхто не няволіў ехаць туды.

|| зак. прыняво́ліць, -лю, -ліш, -ліць; -лены.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бе́гацца, ‑аецца; безас. незак.

Пра наяўнасць жадання або магчымасці бегаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Неўжадо́бу ’без жадання’ (Варл.). Да жадаць, жадоба.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

волевыяўле́нне, ‑я, н.

Кніжн. Выказванне сваёй волі, жадання. Свабоднае волевыяўленне народа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

неахво́та, -ы, ДМ -во́це, ж.

1. Адсутнасць ахвоты да чаго-н.

Працаваць з неахвотай.

2. безас., у знач. вык. Не хочацца, няма жадання (што-н. рабіць).

Н. з ім размаўляць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ляно́та, -ы, ДМ -но́це, ж.

1. Адсутнасць жадання працаваць, рабіць што-н.; стан вяласці, санлівасці.

Навалілася л.

2. у знач. вык., каму з інф. Не хочацца, няма ахвоты.

Л. думаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)