deformować

незак. дэфармаваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

дэфармава́цца, ‑муецца; зак. і незак.

1. Змяніць (змяняць) сваю форму, аб’ём, памер пад уздзеяннем знешняй сілы.

2. толькі незак. Зал. да дэфармаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

zdeformować

зак. дэфармаваць; сказіць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

misshape

[mɪsˈʃeɪp]

v.t. -shaped or -shapen

надава́ць няпра́вільную фо́рму; дэфармава́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

verfórmen

vt дэфармава́ць, скажа́ць фо́рму; мяня́ць абры́сы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

deform

[dɪˈfɔrm]

v.t.

1) дэфармава́ць, псава́ць фо́рму

2) га́дзіць, бры́дзіць; няве́чыць, кале́чыць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Мяжджу́ліць ’драбіць, мажджэрыць, дэфармаваць, раздушваць’ (Гарэц., Др.-Падб., Нас.), міёр. ’уціскваць, умяшчаць’, полац. ’есці марудна, размінаць ежу дзёснамі, не маючы зубоў’ (Нар. сл.), мяжду́ла ’цяльпук, нязграбны, непаваротлівы’ (Гарэц., Др.-Падб., Бяльк.). Да мозг, мозак (гл.). Параўн. рус. размозжить голову (Фасмер, 2, 637). Гл. наступнае слова.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

verbíegen

*

1.

vt згіна́ць, выгіна́ць, тэх. дэфармава́ць

2.

(sich) караба́ціцца, гну́цца, скрыўля́цца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

warp [wɔ:p] v.

1. караба́ціць; караба́ціцца; гнуць; гну́цца

2. скрыўля́ць, скрыўля́цца; дэфармава́ць; дэфармава́цца

3. скажа́ць, фальсіфікава́ць; псава́ць;

a warped sense of humour скажо́ны сэнс гу́мару;

warp one’s life сапсава́ць сваё жыццё

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

zniekształcać

незак.

1. дэфармаваць; змяняць форму;

2. перан. скажаць;

3. нявечыць;

гл. zniekształcić

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)