прадме́тна-духо́ўны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прадме́тна-духо́ўны |
прадме́тна-духо́ўная |
прадме́тна-духо́ўнае |
прадме́тна-духо́ўныя |
| Р. |
прадме́тна-духо́ўнага |
прадме́тна-духо́ўнай
прадме́тна-духо́ўнае |
прадме́тна-духо́ўнага |
прадме́тна-духо́ўных |
| Д. |
прадме́тна-духо́ўнаму |
прадме́тна-духо́ўнай |
прадме́тна-духо́ўнаму |
прадме́тна-духо́ўным |
| В. |
прадме́тна-духо́ўны (неадуш.)
прадме́тна-духо́ўнага (адуш.) |
прадме́тна-духо́ўную |
прадме́тна-духо́ўнае |
прадме́тна-духо́ўныя (неадуш.)
прадме́тна-духо́ўных (адуш.) |
| Т. |
прадме́тна-духо́ўным |
прадме́тна-духо́ўнай
прадме́тна-духо́ўнаю |
прадме́тна-духо́ўным |
прадме́тна-духо́ўнымі |
| М. |
прадме́тна-духо́ўным |
прадме́тна-духо́ўнай |
прадме́тна-духо́ўным |
прадме́тна-духо́ўных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
папо́віч, -а, мн. -ы, -аў, м. (разм.).
Сын папа; чалавек, які паходзіць з духоўнага роду.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
мюры́д, -а, М -ры́дзе, мн. -ы, -аў, м.
Паслушнік у мусульман, які павінен без пярэчанняў выконваць усе патрабаванні свайго духоўнага настаўніка.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
апусто́шаны, -ая, -ае.
1. Спустошаны.
Апустошаная зямля.
2. перан. Пазбаўлены маральных сіл, унутранага, духоўнага зместу.
Апустошаная душа.
|| наз. апусто́шанасць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
масо́нства, -а, н.
Рэлігійна-філасофская плынь з містычнымі абрадамі, якая злучае задачы духоўнага самаўдасканалення і працу на карысць грамадства.
|| прым. масо́нскі, -ая, -ае.
М. рух.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
панславі́зм, -у, м.
Палітычная плынь 19 — пач.
20 ст., якая імкнулася да палітычнага і духоўнага аб’яднання славянскіх народаў.
|| прым. панславі́сцкі, -ая, -ае і панславя́нскі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
матэрыялі́зм, -у, м.
Навуковы філасофскі кірунак, які ў супрацьлегласць ідэалізму прызнае першаснасць матэрыі і другаснасць духоўнага, ідэальнага.
|| прым. матэрыялісты́чны, -ая, -ае.
Матэрыялістычная філасофія.
Матэрыялістычнае разуменне з’яў прыроды.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
папо́віч, ‑а, м.
Разм. Сын папа; чалавек, які паходзіць з духоўнага роду.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бездухо́ўнасць, ‑і, ж.
Беднасць духоўнага свету, нізкі ўзровень маральных, інтэлектуальных патрэбнасцей, норм.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
расстры́гчы, -рыгу́, -рыжэ́ш, -рыжэ́; -рыжо́м, -рыжаце́, -рыгу́ць; -ры́г, -гла́; -рыжы́; -ры́жаны; зак., каго-што.
Пазбавіць духоўнага сану або манаства.
|| незак. расстрыга́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.
|| наз. расстрыжэ́нне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)