дрэна́ж

(англ. drainage, ад drain = труба)

1) асушэнне грунту з дапамогай сістэмы каналаў, труб;

2) вывядзенне з раны гною, вадкасці з дапамогай спецыяльнай трубкі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

дрэна́ж

(англ. drainage, ад drain = труба)

1) асушэнне грунту з дапамогай сістэмы каналаў, труб;

2) мед. вывядзенне з раны гною, вадкасці з дапамогай спецыяльнай трубкі.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

Натуральны дрэнаж 12/51

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

дрена́ж техн., мед. дрэна́ж, -жу́ м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

drainage [ˈdreɪnɪdʒ] n.

1. tech., med. дрэна́ж

2. каналіза́цыя

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

дрэнажава́ць, ‑жую, ‑жуеш, ‑жуе; зак. і незак., што.

Зрабіць (рабіць) дрэнаж (у 1 і 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Entwässerung

f -, -en абязво́джванне, дрэна́ж, асушэ́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

drenaż, ~u

м. дрэнаж

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

sączek

м.

1. фільтр;

2. дрэнаж

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

dren, ~u

м.

1. дрэнажная труба;

2. мед. дрэнаж (трубка)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)