totter

[ˈtɑ:tər]

v.i.

1) ківа́цца, хіста́цца

2) трэ́сьціся; дрыжэ́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

◎ Лекаце́ць ’дрыжэць, калаціцца (аб сэрцы)’ (Сцяшк., Сл. паўн.-зах.; чэрв., ЖД- 2), драг. лёкотіты ’дрыжэць, трэсціся’ (Клім.), лякотітэ (І. Лучыц-Федарэц), кобр. люкотітэ, леко‑ тітэ, стол. лёкотіты (Нар. лекс.), бяроз. лекотётэ (Шатал.), слонім. лекацёць ’тс’ (Нар. лекс.; гродз., Сцяшк. Сл.), ’булькатаць (аб вадзе ў страве пры яе варэнні)’ (Шат.), ’даражыць, берагчы што-небудзь’ (маст., Сл. паўн.-зах.). Беларускае. Утворана ад назоўніка *^коlъ < л§к‑ъ, як і іншыя гукапераймальныя дзеясловы з суф. ‑ot ёй (// ‑оп‑ёй). Параўнуе стукотіти, стугоніти. Развіццё семантыкі прасл. lękati ’гнуць, выгінаць, закрыўляць’ > ’згінацца, схіляцца’^курчыцца, сціскацца ад страху, трывогі’ > ’баяцца’ > ’дрыжэць’ гл. Слаўскі, 4, 207. Аналагічна і.-е. *bheug‑ ’згінаць’ > літ. būgti ’трывожыцца, лякацца’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

задрыжа́ць і задрыжэ́ць, ‑жу, ‑жыш, ‑жыць; зак.

Пачаць дрыжаць, дрыжэць. // Стварыць дрыжачы гук. Ад першага гарматнага выбуху задрыжалі ў вокнах шыбы, жаласна дзінькнулі шклянкі ў шафе. Васілевіч. // Затрэсціся. Губы ў Магдалены задрыжэлі, і яна прыпала сваім ілбом да Ганнінага ілба. Чорны.

•••

Рука не задрыжыць гл. рука.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Маската́ць ’стукаць, шумець’ (смарг., Сцяшк. Сл.), драг. по‑москота́тэ посу́док ’з шумам паразбіваць посуд’ (КЭС). Відавочна, балтызм. Параўн. літ. maskatúoti ’шавяліцца, дрыжэць, трэсціся; гойдацца, хістацца; махаць, размахваць’, ’рабіць рухі рукамі; хуценька бегчы’, ’балбатаць’, ’гарэзіць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

palpitate

[ˈpælpɪteɪt]

v.i.

1) мо́цна бі́цца (пра сэ́рца)

2) дрыжэ́ць, трэ́сьціся (ад стра́ху)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

flutter [ˈflʌtə] v.

1. маха́ць, ло́паць, лапата́ць, біць кры́ламі;

The bird fluttered its wings. Птушка махала крыламі.

2. трапята́ць; трапята́цца; дрыжэ́ць; развява́цца, калыха́цца;

Flags fluttered in the breeze. Вецер калыхаў сцягі.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

bojaźń

bojaź|ń

ж. боязь, страх;

drżeć z ~ni — дрыжэць (калаціцца) ад страху

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

dodder

[ˈdɑ:dər]

v.i.

дрыжэ́ць, хіста́цца (ад сла́басьці), трэ́сьціся

The old man doddered — Старэ́нькі чалаве́к тро́сься

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

tremble

[ˈtrembəl]

1.

v.i.

1) калаці́цца; трэ́сьціся, дрыжэ́ць

2) трапята́цца

2.

n.

дрыжэ́ньне n., дрыго́тка f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Пацухмо́ліць ’памусоліць’ (слонім., Сцяшк. Сл.). Да па‑ (< прасл. po‑ са значэннем ’пашырэнне дзеяння па усёй плошчы’) і цух‑мол‑іць, у якім першая частка узыходзіць да ням. zucken ’торгаць, біцца, дрыжэць, матляцца’, а другая складаецца з экспрэсіўнага нарашчэння асновы ‑м‑ і ‑ол‑, параўн. крамзолі — крэмсаць, мусоліць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)