печа́тание

1. друкава́нне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нотадрукава́нне, ‑я, н.

Друкаванне нот.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

машы́напіс, -у, м.

Друкаванне на пішучай машынцы, а таксама сам тэкст, атрыманы ў выніку друкавання.

|| прым. машынапі́сны, -ая, -ае.

М. тэкст.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

святлодрукава́нне, ‑я, н.

Друкаванне пры дапамозе святла.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

drukowanie

н. друкаванне

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

кнігавыдаве́цтва, ‑а, н.

Выданне, друкаванне кніг; выдавецкая справа. Развіццё кнігавыдавецтва на Беларусі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прадрукава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; зак.

Затраціць пэўны час на друкаванне. Прадрукаваць дзве гадзіны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шклагра́фія, ‑і, ж.

Спец. Друкаванне на шклографе як спосаб паліграфічнага ўзнаўлення тэксту і ілюстрацый.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гектаграфі́чны, ‑ая, ‑ае.

1. Прызначаны для гектаграфавання. Гектаграфічнае чарніла.

2. Які робіцца гектаграфаваннем. Гектаграфічнае друкаванне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

printing [ˈprɪntɪŋ] n.

1. друкава́нне;

a printing and publication department рэдакцы́йна-выдаве́цкі аддзе́л

2. друкава́нае выда́нне

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)