дра́пацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Мець прывычку драпаць. [Ленка] ужо ўмела смяяцца, хапаць за валасы, за нос, драпацца. Шамякін. // Тое, што і драпаць ​1. Лапкі драпаліся, на твар наліпала павуцінне, за каўнер сыпалася ігліца. М. Ткачоў.

2. Скрэбці, драпаць па чым‑н. з мэтай пранікнуць куды‑н. Сабака драпаецца ў дзверы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дра́пацца, -аюся, -аешся, -аецца; незак.

1. Мець уласцівасць драпаць¹.

Кошка драпаецца.

2. Скрэбціся лапамі, зубамі, шукаючы магчымасці пранікнуць куды-н.

Мышы драпаюцца пад падлогай.

Сабака драпаецца ў дзверы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шарпану́ць, ша́рпаць разм (драпаць, шуршэць) krátzen vt; rítzen vt (драпаць); zerschrámmen vt (падрапаць, параздзіраць)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

раздра́пваць

‘раздзіраць, драпаць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. раздра́пваю раздра́пваем
2-я ас. раздра́пваеш раздра́пваеце
3-я ас. раздра́пвае раздра́пваюць
Прошлы час
м. раздра́пваў раздра́пвалі
ж. раздра́пвала
н. раздра́пвала
Загадны лад
2-я ас. раздра́пвай раздра́пвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час раздра́пваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

выша́рпваць

‘драць, драпаць, тузаць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. выша́рпваю выша́рпваем
2-я ас. выша́рпваеш выша́рпваеце
3-я ас. выша́рпвае выша́рпваюць
Прошлы час
м. выша́рпваў выша́рпвалі
ж. выша́рпвала
н. выша́рпвала
Загадны лад
2-я ас. выша́рпвай выша́рпвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час выша́рпваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

rátzen

vt дра́паць, скрэ́бці

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

дры́баць

‘драпаць пяром, крэмзаць, пісаць абы-як што-небудзь і без прамога дапаўнення’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. дры́баю дры́баем
2-я ас. дры́баеш дры́баеце
3-я ас. дры́бае дры́баюць
Прошлы час
м. дры́баў дры́балі
ж. дры́бала
н. дры́бала
Загадны лад
2-я ас. дры́бай дры́байце
Дзеепрыслоўе
цяп. час дры́баючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

задра́паць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Разм.

1. Пачаць драпаць ​1.

2. Драпаючы, закрэсліць што‑н. па чым‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стрека́ть​II несов. (быстро убегать), прост. дра́паць, уцяка́ць; дава́ць дра́ла.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

жарга́ць

‘драпаць што-небудзь (руку, твар і пад.); асядлаць каго-небудзь, сесці верхам на каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. жарга́ю жарга́ем
2-я ас. жарга́еш жарга́еце
3-я ас. жарга́е жарга́юць
Прошлы час
м. жарга́ў жарга́лі
ж. жарга́ла
н. жарга́ла
Загадны лад
2-я ас. жарга́й жарга́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час жарга́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)