dollar [ˈdɒlə] n. до́лар

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

dolar

м. долар; даляр

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Dóllar

m -s, -s до́лар

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

holey [ˈhəʊli] adj. дзіра́вы;

a holey dollar AustralE, hist. дзіра́вы до́лар

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

berry [ˈberi] n.

1. я́гада

2. ікры́нка, зярня́тка ікры́

3. AmE, infml до́лар

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

грын

(англ. green = зялёны)

жарг. долар.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

buck​1 [bʌk] n.

1. infml бакс (амерыканскі або аўстралійскі долар);

big bucks вялі́кія гро́шы

2. саме́ц (аленя, зайца, труса)

♦

make a fast/quick buck infml, derog. ху́тка разбагаце́ць; накапі́ць ба́ксы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

прыслу́жнік, ‑а, м.

1. Той, хто прыслужвае; слуга, служыцель. — Як далажыць аб вас .. рэдактару? — звярнуўся да Лабановіча прыслужнік з рыжаватаю бародкаю, чалавек без усякай формы і нецікавы на выгляд. Колас. Усё гэта убранства пільнаваў касцельны прыслужнік без шапкі, з цёмнымі кругамі пад вачыма. Пестрак.

2. Разм. неадабр. Той, хто прыслужваецца перад кім‑н.; прыхільнік, памочнік у якой‑н. дрэннай справе. Царскія прыслужнікі. Фашысцкія прыслужнікі. □ Ёсць прыслужнікаў нямала, Што за долар прадаюцца І гатовы да паслуг. Броўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ВАЛЮ́ТНЫ КО́ШЫК,

метад вымярэння сярэднеўзважанага курсу адной валюты ў адносінах да пэўнага набору інш. валют. Выкарыстоўваецца ў сувязі з увядзеннем у 1973 плаваючых валютных курсаў. Неабходны для разліку курсаў нац, валют, стварэння міжнар. грашовых адзінак (тыпу СДР, ЭКЮ і інш.), індэксацыі валюты цаны і валюты пазыкі ў міжнар. эканам. адносінах. Для разліку валютнага курса бяруць валюту некалькіх краін, вызначаюць удз. вагу дадзенай краіны ў сукупным валавым нац. прадукце і знешнегандл. абароце гэтых краін. Напр., для «пабудовы» СДР выкарыстана 5 нац. валют (долар ЗША, ням. марка, яп. іена, франц. франк, фунт стэрлінгаў Вялікабрытаніі) і ЭКЮ.

т. 3, с. 497

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

валю́та​1

(іт. valuta = кошт)

1) асноўная грашовая адзінка якой-н. краіны (напр. долар у ЗША);

цвёрдая в. — валюта, устойлівая ў адносінах да ўласнага наміналу, а таксама да курсаў іншых валют, забяспечаная золатам і іншымі каштоўнасцямі;

абарачальная (канвертаваная) в. — валюта, якая бесперашкодна абменьваецца на іншыя валюты;

2) тып грашовай сістэмы (напр. залатая в.);

3) замежныя грошы, якія маюць хаджэнне на міжнародным рынку.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)