Verbum

папала́м, прысл.

На дзве роўныя часткі; з дзвюх роўных частак.

Падзяліць маёмасць п.

двухпа́лубны, -ая, -ае.

Які мае дзве палубы (пра карабель, самалёт).

Д. параход.

Д. аэробус.

раўнабе́драны, -ая, -ае.

Які мае дзве роўныя стараны.

Р. трохвугольнік.

|| наз. раўнабе́дранасць, -і, ж.

прадрукава́ць, -ку́ю, -ку́еш, -ку́е; -ку́й; зак.

Правесці які-н. час друкуючы.

Давялося п. дзве гадзіны.

сто́лка, -і, ДМ -лцы, мн. -і, -лак, ж.

Слой, пласт, складка чаго-н.; рэдзь.

◊

У адну столку (у дзве, тры і г.д. столкі) — у адзін (два, тры і г.д.) разы.

Скласці матэрыю ў дзве (тры) столкі (у некалькі разоў).

пяцісце́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

Вялікая хата, падзеленая на дзве часткі капітальнай сцяной.

удваі́х, прысл.

Колькасцю ў дзве асобы рознага полу або істоты ніякага роду.

Маці з сынам працуюць у.

шху́на, -ы, мн. -ы, шхун, ж.

Марское судна, якое мае дзве або некалькі мачтаў з касымі парусамі.

працягну́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -я́гнецца; зак.

1. Выцягваючыся, выставіцца наперад.

Працягнуліся дзве пары рук.

2. Прадоўжыцца.

Даклад працягнуўся дзве гадзіны.

3. Расцягнуцца на якую-н. адлегласць.

Горад працягнуўся ўздоўж ракі на дзясяткі кіламетраў.

|| незак. праця́гвацца, -аецца.

|| наз. праця́г, -у, м. (да 2 знач.).

двухты́сячны, -ая, -ае.

1.

Ліч. парадк. да дзве тысячы.

2. Які складаецца з дзвюх тысяч якіх-н. адзінак.

Д. атрад.