насі́лы, -сіл.

Дзве жэрдкі без насцілу для пераноскі сена ў копах.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

спра́ва², прысл.

3 правага боку.

С. ад дарогі — дзве старэнькія бярозы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

па́ра

‘два аднолькавыя прадметы; прадмет, які складаецца з дзвюх аднолькавых частак; мужчына і жанчына; самец і самка; дзве штукі чаго-н.’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. па́ра па́ры
Р. па́ры па́р
Д. па́ры па́рам
В. па́ру па́ры
Т. па́рай
па́раю		 па́рамі
М. па́ры па́рах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

папала́м, прысл.

На дзве роўныя часткі; з дзвюх роўных частак.

Падзяліць маёмасць п.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

двухпа́лубны, -ая, -ае.

Які мае дзве палубы (пра карабель, самалёт).

Д. параход.

Д. аэробус.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

раўнабе́драны, -ая, -ае.

Які мае дзве роўныя стараны.

Р. трохвугольнік.

|| наз. раўнабе́дранасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прадрукава́ць, -ку́ю, -ку́еш, -ку́е; -ку́й; зак.

Правесці які-н. час друкуючы.

Давялося п. дзве гадзіны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сто́лка, -і, ДМ -лцы, мн. -і, -лак, ж.

Слой, пласт, складка чаго-н.; рэдзь.

◊

У адну столку (у дзве, тры і г.д. столкі) — у адзін (два, тры і г.д.) разы.

Скласці матэрыю ў дзве (тры) столкі (у некалькі разоў).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пяцісце́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

Вялікая хата, падзеленая на дзве часткі капітальнай сцяной.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шху́на, -ы, мн. -ы, шхун, ж.

Марское судна, якое мае дзве або некалькі мачтаў з касымі парусамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)