опра́шивать несов.

1. (собирать ответы) апы́тваць;

2. (допрашивать) дапы́тваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

interrogate

[ɪnˈterəgeɪt]

v.t.

пыта́ць, дапы́тваць; распы́тваць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

indagować

незак. дапытваць, распытваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

áusquetschen

vt выціска́ць; фам. дапы́тваць (каго-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

перагарну́ць, ‑гарну, ‑горнеш, ‑горне; зак., што.

1. Перавярнуць старонку ці ліст чаго‑н. Маёр моўчкі перагарнуў некалькі старонак справы і сказаў: — Заўтра я сам буду дапытваць. Асіпенка. // Гартаючы што‑н., прапусціць патрэбную старонку, ліст. // перан. Разм. Прачытаць што‑н. бегла, збольшага.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

verhören

1.

vt дапы́тваць, апы́тваць

2.

(sich) недачу́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

vernéhmen

* vt

1) чуць, пачу́ць

2) дапы́тваць, апы́тваць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

przesłuchiwać

незак.

1. праслухоўваць;

2. юр. дапытваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

examine

[ɪgˈzæmɪn]

v.t.

1) агляда́ць (ра́ну); разгляда́ць, правяра́ць

2) экзамэнава́ць (ву́чня)

3) дапы́тваць (сьве́дку)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

spytki :

brać kogo na spytki — дапытвацца ў каго, дапытваць каго з ужываннем катаванняў

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)