Réchtsanspruch

m -(e)s, -sprüche зако́ннае дамага́нне, зако́нная прэтэ́нзія, пра́ва

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Máchtanspruch

m -(e)s, -sprüche прэтэ́нзія на ўла́ду, дамага́нне ўла́ды

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

claim​1 [kleɪm] n.

1. патрабава́нне; прэтэ́нзія; дамага́нне

2. іск; рэклама́цыя

3. сцвярджэ́нне

4. AmE, AustralE уча́стак, адве́дзены пад распрацо́ўку не́траў

♦

lay claim to smth. дамага́цца чаго́-н.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Ántrag

m -(e)s, -träge

1) прапано́ва, зая́ва; дамага́нне

éinen ~ stéllen [éinbringen*] — уно́сіць прапано́ву

2) хада́йніцтва

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

прэтэ́нзія

(лац. praetensio)

дамаганне валодаць чым-н., патрабаванне, іск (напр. п. на спадчыну);

2) скарга, выражэнне незадаволенасці з выпадку чаго-н. (прад’явіць прэтэнзіі);

3) імкненне прыпісаць сабе якасці, якіх звычайна няма (напр. прэтэнзіі на культурнасць).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

патрабаванне, дамаганне, настаянне, прэтэнзія; ультыматум (афіц.); вымога (разм.); рахунак (перан.)

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

Bewérbung

f -, -en

1) дамага́нне; прэтэ́нзія

~ um ein Amt — ко́нкурс на замяшчэ́нне паса́ды

2) зая́ва (аб прыняцці ў навучальную ўстанову)

3) сва́танне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

притяза́ние ср. дамага́нне, -ння ср.; (претензия) прэтэ́нзія, -зіі ж.;

име́ть притяза́ние на что́-л. мець прэтэ́нзію на што-не́будзь (дамага́цца чаго́-не́будзь);

уме́рить свои́ притяза́ния зме́ншыць (стрыма́ць) свае́ дамага́нні (прэтэ́нзіі);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

патрабава́нне н.

1. Fórderung f -, -en, Verlángen n -s, -; Gebót n -(e)s, -e; Ánsuchen n -s, - (просьба);

на патрабава́нне каго-н. auf j-s Fórderung [Ánsuchen];

выстаўля́ць патрабава́нне éine Fórderung [éinen Ánspruch] erhében*;

2. (дамаганне, прэтэнзія) Ánspruch m -(e)s, -sprüche (чаго-н. auf A); Fórderung f -, -en, Ánforderung f -, -en; Belánge pl;

празме́рнае патрабава́нне Ánsinnen n -s;

адмо́віцца ад сваі́х патрабава́нняў von séinen Fórderungen [Ánforderungen] Ábstand néhmen* [ábrücken];

выстаўляць высо́кія патрабава́нні каму-н. hóhe Ánforderungen an j-n stellen;

адпавяда́ць высо́кім патрабава́нням den hóhen Ánforderungen entspréchen* [gerécht wérden];

3. (дакумент) Bestéllzettel m -s, -; Bestéllung f -, -en (на што-н. auf A)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)