далечыня́, -і́, мн. далячы́ні, -чы́нь і -яў і далячы́нь, -і, мн. далячы́ні, -ей і -яў, ж.

Тое, што і даль.

Разгледзець далечыню (далячынь) у бінокль.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

разле́гласць ж. просто́р м., даль, раздо́лье ср.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

затума́ніцца сов., прям., перен. затума́ниться;

даль ~нілася — даль затума́нилась;

во́чы ~ніліся — глаза́ затума́нились;

свядо́масць ~нілася — созна́ние затума́нилось

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

разло́г, -гу м. даль ж., просто́р, раздо́лье ср.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

да́леч, ‑ы, ж.

Разм. Даль, далечыня. Чэзлі цьмяныя фарбы захаду на спадах гор, хмурнела далеч. Самуйлёнак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аддале́нне н Entférnung f -, -en; Férne f - (даль); перан Entfrémdung f -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

expanse

[ɪkˈspæns]

n.

1) абша́р -у m., прасто́ра; разьле́гласьць, даль f.

2) раздо́льле n.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

сухаве́йны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да сухавею, з’яўляецца сухавеем. Штодзень у сінеч даль адзета, З адной дзьме вецер стараны, Ды вецер зыркі, сухавейны. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

угле́дзецца, -джуся, -дзішся, -дзіцца; зак.

1. у каго-што, на каго-што і без дап. Уважліва працягла глядзець, прыгледзецца, стараючыся ўбачыць каго-, што-н.

У. ў марскую даль.

2. у каго-што. Не зводзячы вачэй, нерухома глядзець куды-н., на каго-, што-н., уставіцца, утаропіцца.

Чаго ты гэтак угледзеўся ў мяне?

|| незак. угляда́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца і угля́двацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

неабся́жны, ‑ая, ‑ае.

Вялікі па працягласці, памерах; бязмежны. Пад сінім небам залацяцца неабсяжныя нівы. В. Вольскі. Дыхне ветрык і бягуць прыбоем жытнёвыя хвалі ў неабсяжную даль да самага небасхілу. Машара.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)