comb​1 [kəʊm] n.

1. грэ́бень, грабяне́ц, грабе́ньчык;

a wide-toothed/close-toothed comb рэ́дкі/густы́ грэ́бень

2. textile часа́лка

3. со́ты;

comb honey со́тавы мёд

4. грэ́бень (пеўня); чубо́к (птушкі)

5. грэ́бень (хвалі)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

гребёнка ж.

1. (расчёска) грабяне́ц, -нца́ м., грэ́бень, -ня м.;

2. тех. грэ́бень, -ня м.;

◊

стричь всех под одну́ гребёнку стры́гчы ўсіх пад адзі́н грэ́бень.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

грабеньчык, ‑а, м.

Памянш. да грэбень.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

грабянёк, ‑нька, м.

Памянш. да грэбень.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

grzebień

м. грэбень;

grzebień koguci — грэбень пеўня;

rzadki grzebień — рэдкі грэбень;

gęsty grzebień — густы грэбень;

grzebień tkacki — бёрда

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

нашлемнік, ‑а, м.

Грэбень, упрыгожанне наверсе шлема. Залаты нашлемнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гре́бень в разн. знач. грэ́бень, -беня м., мн. грабяні́, -нёў.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

arete

[əˈreɪt]

n.

грэ́бень гары́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

corneous

[ˈkɔrniəs]

adj.

рагавы́ (грэ́бень)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

хіб назоўнік | мужчынскі род

  1. Пярэдняя частка хрыбта свінні.

    • Самае тоўстае сала ў свінні на хібу.

  2. Шчацінне на хрыбце.

  3. Спінны плаўнік у рыбы.

  4. пераноснае значэнне: Верхні край, грэбень чаго-н.

    • Х. страхі.
    • Х. хвалі.
    • Х. пракоса.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)