Verbum

анлайнавы слоўнік

грэ́бень

1. Прадаўгаватая, хвалістая вяршыня гары, вала, баразны на раллі (Слаўг.).

2. Невялікае прадаўгаватае ўзвышша, грыўка (Слаўг.).

□ в. Грэбень Жытк., в. Грабянёва Маг.

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

грэбень, грабянец, расчоска; загладуха (разм.)

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

ГО́РНЫ ГРЭ́БЕНЬ,

найбольш высокая ч. якога-н. горнага хрыбта ці горнага масіву. Рэзка вылучаецца, мае востразубчастую форму з чаргаваннем вяршынь і паніжэнняў. У высокіх гарах мае ледавікі і ледавіковыя формы рэльефу.

т. 5, с. 364

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

«Рудня-Грэбень» (торфазавод, Жыткавіцкі р-н) 4/448

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

грабе́нны гл. грэбень.