грым
(фр. grime = забаўны стары)
1) неабходны для выканання ролі выгляд, які надаецца твару акцёра з дапамогай спецыяльных фарбаў, наклеек і інш.;
2) сродкі, перш за ўсё касметычныя, якія выкарыстоўваюцца для падкрэслівання або змянення рыс твару.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
грым-прыбіра́льня
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
грым-прыбіра́льня |
грым-прыбіра́льні |
| Р. |
грым-прыбіра́льні |
грым-прыбіра́льняў |
| Д. |
грым-прыбіра́льні |
грым-прыбіра́льням |
| В. |
грым-прыбіра́льню |
грым-прыбіра́льні |
| Т. |
грым-прыбіра́льняй грым-прыбіра́льняю |
грым-прыбіра́льнямі |
| М. |
грым-прыбіра́льні |
грым-прыбіра́льнях |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
грым-прыбіра́льня, грым-прыбіра́льні, мн. грым-прыбіра́льні, грым-прыбіра́льняў, ж. (спец.).
Пакой у тэатры, цырку і пад., у якім артысты рыхтуюцца да выступлення.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
Грым В. 2/307; 3/442, 463; 4/55—56, 206; 6/392; 7/265, 577; 8/498; 9/91; 10/530, 585
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
Грым Я. 2/307; 3/442, 463; 4/55—56, 206; 6/9, 392; 7/265, 283, 577; 8/106, 498; 9/91; 10/530, 585
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
грим грым, род. гры́му м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)