фарма́льна-граматы́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. фарма́льна-граматы́чны фарма́льна-граматы́чная фарма́льна-граматы́чнае фарма́льна-граматы́чныя
Р. фарма́льна-граматы́чнага фарма́льна-граматы́чнай
фарма́льна-граматы́чнае		 фарма́льна-граматы́чнага фарма́льна-граматы́чных
Д. фарма́льна-граматы́чнаму фарма́льна-граматы́чнай фарма́льна-граматы́чнаму фарма́льна-граматы́чным
В. фарма́льна-граматы́чны (неадуш.)
фарма́льна-граматы́чнага (адуш.)		 фарма́льна-граматы́чную фарма́льна-граматы́чнае фарма́льна-граматы́чныя (неадуш.)
фарма́льна-граматы́чных (адуш.)
Т. фарма́льна-граматы́чным фарма́льна-граматы́чнай
фарма́льна-граматы́чнаю		 фарма́льна-граматы́чным фарма́льна-граматы́чнымі
М. фарма́льна-граматы́чным фарма́льна-граматы́чнай фарма́льна-граматы́чным фарма́льна-граматы́чных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

функцыяна́льна-граматы́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. функцыяна́льна-граматы́чны функцыяна́льна-граматы́чная функцыяна́льна-граматы́чнае функцыяна́льна-граматы́чныя
Р. функцыяна́льна-граматы́чнага функцыяна́льна-граматы́чнай
функцыяна́льна-граматы́чнае		 функцыяна́льна-граматы́чнага функцыяна́льна-граматы́чных
Д. функцыяна́льна-граматы́чнаму функцыяна́льна-граматы́чнай функцыяна́льна-граматы́чнаму функцыяна́льна-граматы́чным
В. функцыяна́льна-граматы́чны (неадуш.)
функцыяна́льна-граматы́чнага (адуш.)		 функцыяна́льна-граматы́чную функцыяна́льна-граматы́чнае функцыяна́льна-граматы́чныя (неадуш.)
функцыяна́льна-граматы́чных (адуш.)
Т. функцыяна́льна-граматы́чным функцыяна́льна-граматы́чнай
функцыяна́льна-граматы́чнаю		 функцыяна́льна-граматы́чным функцыяна́льна-граматы́чнымі
М. функцыяна́льна-граматы́чным функцыяна́льна-граматы́чнай функцыяна́льна-граматы́чным функцыяна́льна-граматы́чных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

паме́та, -ы, ДМ -ме́це, мн. -ы, -ме́т, ж.

У слоўніках: спецыяльнае ўказанне на граматычную ўласцівасць слова, яго стылістычную афарбоўку і інш.

Граматычныя паметы.

Стылістычная п.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

граматы́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да граматыкі. Граматычныя адрозненні ў мовах. Граматычны аналіз.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

grammatical [grəˈmætɪkl] adj. граматы́чны;

grammatical rules граматы́чныя пра́вілы;

a grammatical sentence граматы́чна пра́вільны сказ

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

прастамо́ўе, -я, н.

Словы і граматычныя формы, уласцівыя вуснай народнай мове, якія выкарыстоўваюцца ў літаратурнай мове як стылістычны сродак для надання мове грубаватага зніжанага адцення.

|| прым. прастамо́ўны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сінтэты́чны, -ая, -ае.

1. гл. сінтэз.

2. Штучны, выраблены з сінтэтыкі.

Сінтэтычнае валакно.

Сінтэтычная тканіна.

3. У мовазнаўстве: такі, пры якім граматычныя адносіны ў сказе выражаюцца формамі слоў.

Сінтэтычныя мовы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

часці́на, -ы, мн. -ы, -цін, ж. (разм.).

Тое, што і частка (у 1—3 знач.); вялікая, значная частка чаго-н.

○

Часціны мовы — лексіка-граматычныя разрады слоў, якія характарызуюцца агульнымі лексічнымі і граматычнымі адзнакамі, агульнасцю асноўных сінтаксічных функцый у сказе.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аглюцінаты́ўны

(ад аглюцінацыя)

звязаны з аглюцінацыяй;

а-ыя мовы — мовы, у якіх граматычныя формы і вытворныя словы ўтвараюцца спосабам аглюцінацыі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

прастамо́ўе, ‑я, н.

1. Простая, размоўная мова (у адрозненне ад кніжнай, літаратурнай як больш дакладнай, правільнай).

2. Словы і граматычныя формы, уласцівыя вуснай народнай мове, якія выкарыстоўваюцца ў літаратурнай мове як стылістычны сродак для надання мове жартаўлівага, іранічнага, грубаватата і пад. адцення.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)