нарматыўная граматыка

т. 11, с. 164

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

параўнальная граматыка

т. 12, с. 92

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

універсальная граматыка

т. 16, с. 234

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Пор-Раяль граматыка

т. 12, с. 512

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

грамма́тика грама́тыка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нарматы́ўны, -ая, -ае.

1. гл. нарматыў.

2. Які вызначае норму, стандарты, правілы.

Нарматыўная граматыка.

|| наз. нарматы́ўнасць, -і, ж. (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

gramatyka

ж. лінгв. граматыка;

gramatyka języków słowiańskich — граматыка славянскіх моў

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ГРАМАТЫ́ЧНЫЯ КАТЭГО́РЫІ,

гл. ў арт. Граматыка.

т. 5, с. 402

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

prescriptive [prɪˈskrɪptɪv] adj.

1. fml загада́ны, прадпі́саны;

prescriptive documents дырэкты́ўныя дакуме́нты

2. ling. нарматы́ўны;

prescriptive grammar нарматы́ўная грама́тыка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

зага́днасць, ‑і, ж.

Уласцівасць загаднага. Характар выражэння загаднасці ў пэўнай ступені залежыць ад трывання дзеяслова. Граматыка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)