нарматыўная граматыка

т. 11, с. 164

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

параўнальная граматыка

т. 12, с. 92

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

універсальная граматыка

т. 16, с. 234

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Пор-Раяль граматыка

т. 12, с. 512

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

грама́тык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. грама́тык грама́тыкі
Р. грама́тыка грама́тыкаў
Д. грама́тыку грама́тыкам
В. грама́тыка грама́тыкаў
Т. грама́тыкам грама́тыкамі
М. грама́тыку грама́тыках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

грамма́тика грама́тыка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нарматы́ўны, -ая, -ае.

1. гл. нарматыў.

2. Які вызначае норму, стандарты, правілы.

Нарматыўная граматыка.

|| наз. нарматы́ўнасць, -і, ж. (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

gramatyka

ж. лінгв. граматыка;

gramatyka języków słowiańskich — граматыка славянскіх моў

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

prescriptive [prɪˈskrɪptɪv] adj.

1. fml загада́ны, прадпі́саны;

prescriptive documents дырэкты́ўныя дакуме́нты

2. ling. нарматы́ўны;

prescriptive grammar нарматы́ўная грама́тыка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

зага́днасць, ‑і, ж.

Уласцівасць загаднага. Характар выражэння загаднасці ў пэўнай ступені залежыць ад трывання дзеяслова. Граматыка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)