стоўп (род. стаўпа́) м. столп;

стаўпы́ грама́дства — столпы́ о́бщества

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

бяскла́савы, -ая, -ае.

Які не падзяляецца на грамадскія класы.

Бяскласавае грамадства.

|| наз. бяскла́савасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

сацыяло́гія, -і, ж.

Навука аб заканамернасцях развіцця і функцыянавання грамадства.

|| прым. сацыялагі́чны, -ая, -ае.

Сацыялагічныя даследаванні.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

со́цыум, -у, м. (кніжн.).

Тое, што і грамадства.

|| прым. сацыя́льны, -ая, -ае.

Сацыяльныя навукі.

Сацыяльнае заканадаўства.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

чэрнь¹, -і, ж., зб. (уст., зневаж.).

Просты народ, людзі, якія належалі да ніжэйшых непрывілеяваных слаёў грамадства.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

дакла́савы, ‑ая, ‑ае.

Які адносіцца да часу, што папярэднічаў падзелу грамадства на класы. Дакласавае грамадства.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дэтэрміні́зм, -у, м.

Вучэнне аб заканамернасці і прычыннай абумоўленасці ўсіх з’яў прыроды і грамадства.

|| прым. дэтэрміні́сцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

Сацыялі́зм ’вучэнне аб пабудове сацыялістычнага грамадства; першая фаза камуністычнага грамадства’ (ТСБМ). Праз рус. социали́зм (Крукоўскі, Уплыў, 81), якое з франц. socialisme < лац. sociale ’таварыскі, грамадскі’ (ССРЛЯ, 14, 427).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

riffraff [ˈrɪfræf] n. derog. падо́нкі грама́дства; зброд

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

культурало́гія, -і, ж.

Навука, якая вывучае ўнутраныя заканамернасці развіцця культуры, тэндэнцыі ўзаемадзеяння культуры і грамадства.

|| прым. культуралагі́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)