то́пкий​II (болотистый) гра́зкі, багні́сты.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вя́зкі, -ая, -ае.

1. Цягучы, клейкі.

Вязкае рэчыва.

2. Ліпкі, які засмоктвае, гразкі.

Вязкае балота.

|| наз. вя́зкасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гразкава́ты, ‑ая, ‑ае.

Разм. Крыху гразкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

błotnisty

гразкі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

grząski

гразкі, багністы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

гра́зка нареч.

1. гря́зно;

2. то́пко, вя́зко;

1, 2 см. гра́зкі

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

viscous [ˈvɪskəs] adj. вя́зкі; гра́зкі;

viscous pools of mud вя́зкія лу́жыны гра́зі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

расхля́бісты, ‑ая, ‑ае.

Абл. Гразкі, пакрыты калюжынамі; няроўны. Ісці па расхлябістай дарозе было нязручна і цяжка. Асіпенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вя́зкий

1. (тягучий) вя́зкі; (липкий) лі́пкі; кле́йкі;

2. (топкий) гра́зкі;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гра́зка,

1. Прысл. да гразкі.

2. безас. у знач. вык. Пра наяўнасць гразі дзе‑н. На дварэ гразка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)