arms race [ˈɑ:mzreɪs] n. го́нка ўзбрае́ння

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

узбрае́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. узбройваць — узброіць і узбройвацца — узброіцца.

2. Зброя і боепрыпасы, прызначаныя для вядзення вайны, бою. Вытворчасць узбраення. □ [Камлюк:] — У бой неабходна пусціць усё ўзбраенне. М. Ткачоў.

•••

Гонка ўзбраення гл. гонка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

arms race

го́нка ўзбрае́ньняў

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

узбрае́нне ср., в разн. знач. вооруже́ние;

у. а́рміі — вооруже́ние а́рмии;

у. ве́дамі — вооруже́ние зна́ниями;

го́нка ўзбрае́нняў — го́нка вооруже́ний;

а́тамнае ўзбрае́нне — а́томное вооруже́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

біятло́н, ‑а, м.

Спартыўныя спаборніцтвы, у якіх лыжная гонка спалучаецца са стральбой з вінтоўкі на некалькіх агнявых рубяжах.

[Ад лац. bis — двойчы і грэч. áthlon — спаборніцтва, барацьба.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фінішава́ць, ‑шую, ‑шуеш, ‑шуе; зак. і незак.

Прыйсці (прыходзіць) да фінішу (у 2 знач.). // Завяршыцца, закончыцца. Фінішавала Усесаюзная шматдзённая веласіпедная гонка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гоньба́ ж., прост. го́нка, -кі ж.; (погоня, преследование — ещё) гон, род. го́ну м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

race​1 [reɪs] n.

1. спабо́рніцтва па бе́гу; бег на ху́ткасць; го́нка;

a race boat го́начная ло́дка

2. pl. the races ска́чкі;

go to the races хадзі́ць на ска́чкі

3. sport дыста́нцыя

♦ a race against time/the clock го́нка на час

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Wéttrüsten

n -s го́нка ўзбрае́нняў

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Rüstungsrennen

n -s го́нка ўзбрае́нняў

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)