пагайда́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца і паго́йдацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Гайдацца (гойдацца) некаторы час. Пагайдацца на хвалях. Пагойдацца ў гамаку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разгайда́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны і разго́йдаць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., каго-што.

1. Прымусіць моцна гайдацца (гойдацца).

Р. арэлі.

2. Гайдаючы (гойдаючы) каго-, што-н., надаць яму сілу інерцыі для кідання.

Р. за рукі-ногі і кінуць у ваду.

|| незак. разго́йдваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

bujać się

незак. гойдацца; калыхацца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

huśtać się

незак. гушкацца; гайдацца, гойдацца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

chybotać się

незак. гайдацца, гойдацца, хістацца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

загайда́цца ​1, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца і заго́йдацца ​1, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Гайдаючыся, стаміцца, абяссілець. Загайдацца на арэлях.

загайда́цца ​2, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца і заго́йдацца ​2, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Пачаць гайдацца, гойдацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

dangle [ˈdæŋgl] v. калыха́ць; калыха́цца; гайда́ць; гайда́цца; го́йдаць; го́йдацца

♦

dangle smth. before smb. спакуша́ць каго́-н. чым-н. (абяцаннямі)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

разгайда́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца і разго́йдацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Пачаць моцна гайдацца (гойдацца), хістацца з боку ў бок або ўніз і ўверх. Лодка разгойдалас’я. □ У дняпроўскіх хвалях, бы ў калысцы, Разгайдалася хмурынак бель. Караткевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

◎ Пацу́паць ’падрабіць зубамі’ (А. Усціновіч, вусн. паведамл.). Да па‑ і + цупаць, апошняе — гукаперайманне, параўн. дзятл. цу́пацца ’гойдацца’ (Сцяшк. Сл.), чэш. eupati /dupatif Vupati ’чаканіць крок’, славен. cipati ’цяжка ступаць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Маската́ць ’стукаць, шумець’ (смарг., Сцяшк. Сл.), драг. по‑москота́тэ посу́док ’з шумам паразбіваць посуд’ (КЭС). Відавочна, балтызм. Параўн. літ. maskatúoti ’шавяліцца, дрыжэць, трэсціся; гойдацца, хістацца; махаць, размахваць’, ’рабіць рухі рукамі; хуценька бегчы’, ’балбатаць’, ’гарэзіць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)