гло́бус

(лац. globus = шар)

картаграфаваная мадэль зямнога шара (або іншай планеты), якая верціцца на вертыкальнай падстаўцы;

нябесны г. — аб’ёмнае адлюстраванне нябеснай сферы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Гло́бус ’глобус’ (БРС). Рус. гло́бус, укр. гло́бус. У рус. мове, паводле Фасмера (1, 414), запазычанне з ням. Globus (< лац. globus) або непасрэдна з лац. мовы. Шанскі (1, Г, 95) лічыць, што запазычанне мела месца хутчэй за ўсё з лац. мовы, але яшчэ ў дапятроўскую эпоху. У бел. мове, магчыма, з рус.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Зорны глобус 7/12

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

радыёчасо́піс, ‑а, м.

Перыядычная радыёперадача, якая складаецца з матэрыялаў розных жанраў на пэўную тэму. Радыёчасопіс «Глобус».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Érdkugel

f -

1) зямны́ шар

2) гло́бус

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

◎ *Нацюга́каць, натюгикаты ’насварыцца, адчытаць’ (Клім.), сюды ж, відаць, лаянкавае нацюга (Глобус, Маладосць, 1988, 4, 146). Да выклічніка цюги! (цю‑га!) = рус. ату! ату его!, якім наганяюць звера на паляванні.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

БЕ́ГАЙМ (Behaim) Марцін

(6.10.1459, г. Нюрнберг, Германія — 29.7.1507),

нямецкі географ і падарожнік. Шмат гадоў правёў у Партугаліі, дарадчык караля Хуана II па пытаннях навігацыі. У 1484—86 прымаў удзел у партугальскай экспедыцыі Д.Кау ўздоўж зах. ўзбярэжжа Афрыкі. У 1492 стварыў глобус «Зямны яблык» (дыяметрам 0,54 м), які адлюстраваў геагр. ўяўленні аб паверхні Зямлі напярэдадні адкрыцця Новага Свету. Арыгіналам паслужыла карта свету, якая грунтавалася пераважна на даных Пталамея. Глобус Бегайма — найвялікшая гісторыка-геагр. каштоўнасць (захоўваецца ў Нюрнбергскім музеі).

т. 2, с. 370

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

globus, ~u

м.

1. глобус;

2. разм., жарт. кумпал (галава)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

terrestrial [təˈrestriəl] adj.

1. зямны́; назе́мны;

terrestrial parts of the world су́ша;

a terrestrial globe зямны́ шар; гло́бус;

a terrestrial telescope назе́мны тэлеско́п

2. zool., bot. суха зе́мны (пра жывёлу, расліну)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

globe [gləʊb] n.

1. шар; любы́ прадме́т у вы́глядзе ша́ра (абажур, акварыум і да т.п.)

2. гло́бус

3. the globe зямны́ шар;

She has travelled all over the globe. Яна аб’ездзіла ўвесь свет.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)