по́льска-герма́нскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
по́льска-герма́нскі |
по́льска-герма́нская |
по́льска-герма́нскае |
по́льска-герма́нскія |
| Р. |
по́льска-герма́нскага |
по́льска-герма́нскай по́льска-герма́нскае |
по́льска-герма́нскага |
по́льска-герма́нскіх |
| Д. |
по́льска-герма́нскаму |
по́льска-герма́нскай |
по́льска-герма́нскаму |
по́льска-герма́нскім |
| В. |
по́льска-герма́нскі (неадуш.) по́льска-герма́нскага (адуш.) |
по́льска-герма́нскую |
по́льска-герма́нскае |
по́льска-герма́нскія (неадуш.) по́льска-герма́нскіх (адуш.) |
| Т. |
по́льска-герма́нскім |
по́льска-герма́нскай по́льска-герма́нскаю |
по́льска-герма́нскім |
по́льска-герма́нскімі |
| М. |
по́льска-герма́нскім |
по́льска-герма́нскай |
по́льска-герма́нскім |
по́льска-герма́нскіх |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
пру́ска-герма́нскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
пру́ска-герма́нскі |
пру́ска-герма́нская |
пру́ска-герма́нскае |
пру́ска-герма́нскія |
| Р. |
пру́ска-герма́нскага |
пру́ска-герма́нскай пру́ска-герма́нскае |
пру́ска-герма́нскага |
пру́ска-герма́нскіх |
| Д. |
пру́ска-герма́нскаму |
пру́ска-герма́нскай |
пру́ска-герма́нскаму |
пру́ска-герма́нскім |
| В. |
пру́ска-герма́нскі (неадуш.) пру́ска-герма́нскага (адуш.) |
пру́ска-герма́нскую |
пру́ска-герма́нскае |
пру́ска-герма́нскія (неадуш.) пру́ска-герма́нскіх (адуш.) |
| Т. |
пру́ска-герма́нскім |
пру́ска-герма́нскай пру́ска-герма́нскаю |
пру́ска-герма́нскім |
пру́ска-герма́нскімі |
| М. |
пру́ска-герма́нскім |
пру́ска-герма́нскай |
пру́ска-герма́нскім |
пру́ска-герма́нскіх |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
саве́цка-герма́нскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
саве́цка-герма́нскі |
саве́цка-герма́нская |
саве́цка-герма́нскае |
саве́цка-герма́нскія |
| Р. |
саве́цка-герма́нскага |
саве́цка-герма́нскай саве́цка-герма́нскае |
саве́цка-герма́нскага |
саве́цка-герма́нскіх |
| Д. |
саве́цка-герма́нскаму |
саве́цка-герма́нскай |
саве́цка-герма́нскаму |
саве́цка-герма́нскім |
| В. |
саве́цка-герма́нскі (неадуш.) саве́цка-герма́нскага (адуш.) |
саве́цка-герма́нскую |
саве́цка-герма́нскае |
саве́цка-герма́нскія (неадуш.) саве́цка-герма́нскіх (адуш.) |
| Т. |
саве́цка-герма́нскім |
саве́цка-герма́нскай саве́цка-герма́нскаю |
саве́цка-герма́нскім |
саве́цка-герма́нскімі |
| М. |
саве́цка-герма́нскім |
саве́цка-герма́нскай |
саве́цка-герма́нскім |
саве́цка-герма́нскіх |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
рама́на-герма́нскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
рама́на-герма́нскі |
рама́на-герма́нская |
рама́на-герма́нскае |
рама́на-герма́нскія |
| Р. |
рама́на-герма́нскага |
рама́на-герма́нскай рама́на-герма́нскае |
рама́на-герма́нскага |
рама́на-герма́нскіх |
| Д. |
рама́на-герма́нскаму |
рама́на-герма́нскай |
рама́на-герма́нскаму |
рама́на-герма́нскім |
| В. |
рама́на-герма́нскі (неадуш.) рама́на-герма́нскага (адуш.) |
рама́на-герма́нскую |
рама́на-герма́нскае |
рама́на-герма́нскія (неадуш.) рама́на-герма́нскіх (адуш.) |
| Т. |
рама́на-герма́нскім |
рама́на-герма́нскай рама́на-герма́нскаю |
рама́на-герма́нскім |
рама́на-герма́нскімі |
| М. |
рама́на-герма́нскім |
рама́на-герма́нскай |
рама́на-герма́нскім |
рама́на-герма́нскіх |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
расі́йска-герма́нскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
расі́йска-герма́нскі |
расі́йска-герма́нская |
расі́йска-герма́нскае |
расі́йска-герма́нскія |
| Р. |
расі́йска-герма́нскага |
расі́йска-герма́нскай расі́йска-герма́нскае |
расі́йска-герма́нскага |
расі́йска-герма́нскіх |
| Д. |
расі́йска-герма́нскаму |
расі́йска-герма́нскай |
расі́йска-герма́нскаму |
расі́йска-герма́нскім |
| В. |
расі́йска-герма́нскі (неадуш.) расі́йска-герма́нскага (адуш.) |
расі́йска-герма́нскую |
расі́йска-герма́нскае |
расі́йска-герма́нскія (неадуш.) расі́йска-герма́нскіх (адуш.) |
| Т. |
расі́йска-герма́нскім |
расі́йска-герма́нскай расі́йска-герма́нскаю |
расі́йска-герма́нскім |
расі́йска-герма́нскімі |
| М. |
расі́йска-герма́нскім |
расі́йска-герма́нскай |
расі́йска-герма́нскім |
расі́йска-герма́нскіх |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
фра́нка-герма́нскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
фра́нка-герма́нскі |
фра́нка-герма́нская |
фра́нка-герма́нскае |
фра́нка-герма́нскія |
| Р. |
фра́нка-герма́нскага |
фра́нка-герма́нскай фра́нка-герма́нскае |
фра́нка-герма́нскага |
фра́нка-герма́нскіх |
| Д. |
фра́нка-герма́нскаму |
фра́нка-герма́нскай |
фра́нка-герма́нскаму |
фра́нка-герма́нскім |
| В. |
фра́нка-герма́нскі (неадуш.) фра́нка-герма́нскага (адуш.) |
фра́нка-герма́нскую |
фра́нка-герма́нскае |
фра́нка-герма́нскія (неадуш.) фра́нка-герма́нскіх (адуш.) |
| Т. |
фра́нка-герма́нскім |
фра́нка-герма́нскай фра́нка-герма́нскаю |
фра́нка-герма́нскім |
фра́нка-герма́нскімі |
| М. |
фра́нка-герма́нскім |
фра́нка-герма́нскай |
фра́нка-герма́нскім |
фра́нка-герма́нскіх |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
са́ксы, ‑аў; адз. сакс, ‑а, м.
Старажытнае германскае племя, якое насяляла паўночназаходнюю Еўропу і Брытанію.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ю́ты, ‑аў.
Гіст. Германскае племя, якое жыло ў пачатку 1‑га тысячагоддзя н. э. на Ютландскім паўвостраве.
[Ням. Jüten.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
«БЕЛВЕ́СТ»,
сумеснае беларуска-германскае прадпрыемства па вытв-сці і рэалізацыі мужчынскага і жаночага абутку ў г. Віцебск. Створана ў 1989 на базе віцебскай абутковай фабрыкі «Чырвоны Кастрычнік» і герм. фірмы «Саламандэр». У 1996 ф-ка выбыла з заснавальнікаў «Белвеста», у яго ўвайшоў канцэрн «Беллегпрам».
т. 3, с. 74
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
АЛЕМА́НЫ, аламаны (Alemanni, Alamanni),
германскае племя. Упершыню ўпамінаецца ў пач. 3 ст. У 5 ст. засялілі тэр. сучаснай паўд.-зах. Германіі, Эльзаса і ўсх. Швейцарыі. На тэр. іх рассялення дзейнічала Алеманская праўда (гл. ў арт. Варварскія праўды). У 10 ст. ў складзе каралеўства Германія ўтварылася племянное герцагства Алеманія, або Швабія. Ад слова «алеманы» паходзяць назвы Германіі і немцаў у шэрагу еўрап. моў.
т. 1, с. 244
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)