ге́незіс

(гр. genesis)

паходжанне, працэс узнікнення і развіцця якой-н. з’явы.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

ГЕ́НЕЗІС ГЛЕ́БЫ,

паходжанне і развіццё глебы з мацярынскай горнай пароды пад уздзеяннем прыродных умоў (фактараў глебаўтварэння). Пры ўзаемадзеянні з глебай гэтыя ўмовы вызначаюць яе цеплавы, водна-паветраны, біял. і пажыўны рэжымы, а таксама абмен мінер. рэчываў паміж глебай, раслінамі і грунтавымі водамі. Працэсы, што адбываюцца ў глебе, адлюстроўваюцца ў яе профілі, расчляняючы яго на генетычныя глебавыя гарызонты з адметнымі марфал. асаблівасцямі, фіз., фізіка-хім., хім. і біял. ўласцівасцямі. У глебе могуць быць выяўлены і рэліктавыя прыкметы, што сведчыць аб інш. працэсах глебаўтварэння, якія адбываліся ў мінулым, пры інш. комплексе прыродных умоў.

т. 5, с. 152

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ге́незис гене́зіс, -су м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Genésis

f - гене́зіс, узнікне́нне, пахо́джанне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

genesis [ˈdʒenəsɪs] n.

1. (of) fml пача́так, гене́зіс

2. Genesis Кні́га Быцця́ (частка Бібліі)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

петрагене́зіс

(ад петра- + генезіс)

утварэнне і паходжанне горных парод.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

◎ Пась-пась-пась — падзыўныя словы для авечак (маг., ДАБМ, к. 305). Гукапераймальнае. Пра генезіс падзыўных гл. Смаль-Стоцкі, Приміт., 66–67.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

geneza

ж. кніжн. генезіс; паходжанне;

geneza teorii Darwina — паходжанне тэорыі Дарвіна

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

арагене́з, арагене́зіс

(ад гр. oros = гара + генезіс)

сукупнасць працэсаў, з якімі звязана ўзнікненне і развіццё гор.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

параге́незіс

(ад пара- + генезіс)

заканамернае сумеснае знаходжанне ў зямной кары груп мінералаў, звязаных агульнасцю ўмоў утварэння.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)