ген

(гр. genos = род, паходжанне)

адзінка спадчыннага рэчыва, з дапамогай якога прыметы і ўласцівасці бацькоў перадаюцца нашчадкам; знаходзіцца ў храмасомах клетачнага ядра.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ген...

Першая састаўная частка складаных слоў са знач. генеральны, напр.: генплан, генштаб, генпадрадчык.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ген

(гр. genos = род, паходжанне)

1) адзінка спадчыннай інфармацыі;

2) перан. зародак, зачатак, зараджэнне (напр. г. узаемаразумення).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

ген...

Першая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае па значэнню слову генеральны, напрыклад: генплан, генсавет.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ген- (генеральны) General-

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

gene

[dʒi:n]

n., Biol.

ген, ге́на m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

gen, ~u

м. біял. ген

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Gen

n -s, -e біял. ген

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

gene [dʒi:n] n. biol. ген

♦

be in the genes быць у ге́нах, перадава́цца з ге́намі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Алель, гл. Ген

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)