нагада́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -а́ецца; зак.

Успомніцца, прыйсці на памяць.

Нагадалася вясна 1945-га.

|| незак. нага́двацца, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абшла́г, -га́ м. обшла́г

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

біцю́г, -га́ м. битю́г

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

радыебіёлаг, -га м. радиобио́лог

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

басі́сты, ‑ая, ‑ае.

Разм.

1. Нізкі па гуку, з характэрным басовым тэмбрам. — Га-га-га-га! — басістым смехам загрымеў на ўсю станцыю Садовіч. Колас.

2. Той, хто валодае басам, спявае басам. Басісты спявак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сычу́г, -га́ м., анат. сычу́г

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гага́каць, ‑ае; незак.

Разм. Абзывацца крыкам, падобным на гукі «га-га-га» (пра гусей); гагатаць. Галасіста, ажно далёка на паплавах адгукалася рэха, гагакалі гусі. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

га

I нескл., м. (гектар) га (гектар)

II частица

1. вопросительная а;

га? што? — а? что?;

2. побудительная а;

та́та, га та́та! — па́па, а па́па!

III межд. (выражение догадки, удивления) а;

га! і ты тут! — а! и ты здесь!

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

га ​1, нескл., м.

Скарочанае абазначэнне слова гектар (ужываецца звычайна пры лічэбніках). 50 га. Пасеяць 40 га пшаніцы. □ Раўняйся па лініі ўдарных брыгад! Хто спаборніцтвам там не ахоплены? Каб зацвілі сотні тысяч га Пад ільном ды пад каноплямі. Крапіва.

[З пачатковых літар слоў «гекта» і «ар».]

га ​2, часціца.

1. Тое, што і а ​3 (у 1 знач.). «Юзік! — паўтарыў ён мацней. — Юзік!» — «Га? Што?» Чорны. Рачкоўскі зусім неспадзявана для Карызны павесялеў: — А праўда, Сымоне, слаўна жылося там, га? Зарэцкі.

2. Абл. Тое, што і а ​3 (у 2 знач.). — Тата, га, тата, а заўтра хто павядзе каня? — запыталася яна. Гартны.

га ​3, выкл., часта з працяглым вымаўленнем (га-а-а!).

1. Выражае здзіўленне пры апазнанні каго‑н., радасць сустрэчы з кім‑н. — Га, Пятрусь, і ты тут? — сустрэў Петруся Карусь Акалот. Колас.

2. Гучны выкрык, якім хочуць напалохаць каго‑н. Схаваўшыся за куст, Грышка моўчкі наглядаў за сваім сябрам... Раптам вылецеў з-за куста і гукнуў на ўсю моц: — Га-а! Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гюйс, ‑а, м.

Флаг, які паднімаюць на ваенных караблях 1‑га і 2‑га рангу ў часе стаянкі.

[Гал. geus.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)