гармонатэрапі́я

(ад гармоны + тэрапія)

метад лячэння прэпаратамі, якія змяшчаюць гармоны.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

яе́чка, ‑а, н.

1. Памянш.-ласк. да яйцо.

2. Парная мужчынская палавая залоза, што выпрацоўвае сперматазоіды і мужчынскія палавыя гармоны.

3. У батаніцы — устарэлая назва семязавязі.

•••

Як яечка — пра што‑н. добра зробленае, прыгожае. Тыдзень часу, і грэбля была б як яечка. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нейрагармо́ны

(ад нейра- + гармоны)

рэчывы, якія выпрацоўваюцца ў нервовых клетках і выдзяляюцца ў кроў або тканкавую вадкасць; дзейнічаюць у арганізме як гармоны.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

інкрэ́ты

(лац. incretus = выдзелены)

тое, што і гармоны.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

парагармо́ны

(ад пара- + гармоны)

тое, што і гарманоіды.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

ганадатро́пны

(ад ганады + -тропны);

г-ныя гармоны — тое, што і ганадатрапіны.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

экдызо́ны

(ад гр. ekdysis = лінька)

стэроідныя гармоны, якія стымулююць ліньку і метамарфозу ў насякомых.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

антыгармо́ны

(ад анты- + гармоны)

абаронныя рэчывы, якія арганізм выпрацоўвае пры працяглым увядзенні ў яго бялковых гарманальных прэпаратаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

эстраге́ны

(ад эструс + -ген)

1) жаночыя палавыя гармоны (эстрадыёл, эстрыёл, эстрон), якія выпрацоўваюцца фалікуламі яечнікаў, плацэнтай, часткова карой наднырачнікаў і семеннікамі;

2) арганічныя злучэнні, якія выяўляюць біялагічнае дзеянне жаночага гармону;

3) прэпараты, у склад якіх уваходзяць жаночыя палавыя гармоны або іх хімічныя аналагі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

картызо́н

(ад лац. cortex = кара)

гармоны кары наднырачнікаў з групы кортыкастэроідаў, прадукт ператварэння ў арганізме другога гармону — гідракартызону; выкарыстоўваецца ў медыцыне.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)