запа́л, -а і -у, м.

1. -а, мн. -ы, -аў. Прыстасаванне і сродак для запальвання выбуховага рэчыва.

2. -у, перан. Гарачнасць, парыў.

Астыў з.

Гаварыць з запалам.

|| прым. запа́льны, -ая, -ае (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

запа́льчивость запа́льчывасць, -ці ж., гара́чнасць, -ці ж., гара́члівасць, -ці ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

vehemence [ˈvi:əməns] n. сі́ла; запа́льчывасць; гара́чнасць;

defend smth. with vehemence го́рача абараня́ць што-н.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

запа́льчывасць, ‑і, ж.

Уласцівасць і стан запальчывага; гарачнасць, парыў. [Гунава] шкадаваў толькі, што паказаў нейкую бабскую запальчывасць: тупаў нагамі і цкаваў Сімона сваім няўдалым сабакам. Самуйлёнак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

zapalczywość

ж. гарачнасць, запальчывасць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

krewkość

ж. парывістасць; запальчывасць, гарачнасць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

gorączkowość

ж. гарачнасць, запальчывасць; нервознасць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

rozognienie

н.

1. запаленне;

2. гарачнасць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

żarliwość

ж. палкасць, гарачнасць, запал, фанатызм

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

стра́снасць ж. кніжн. Léidenschaftlichkeit f -; Hítzigkeit f -, Héftigkeit f - (гарачнасць); Féuer n -s (палкасць)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)