handball [ˈhændbɔ:l] n. sport гандбо́л

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

варата́р, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.

Ігрок, які абараняе вароты ў спартыўных гульнях (гандбол, футбол, хакей).

|| прым. варата́рскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гандбалі́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Спартсмен, які гуляе ў гандбол.

|| ж. гандбалі́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гандбалі́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Спартсмен, які гуляе ў гандбол.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гандбалі́ст

(ад гандбол)

спартсмен, які гуляе ў гандбол.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

гандбо́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да гульні ў гандбол, звязаны з ёй. Гандбольны матч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Hándball

m -(e)s) спарт. ручны́ мяч, гандбо́л

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Míttelläufer

m -s, - цэнтра́льны (паў)абаро́нца, цэнтр абаро́ны (футбол, гандбол)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ręczny

ręczn|y

ручны;

zegarek ~y — ручны гадзіннік;

~a robota — ручная праца;

piłka ~a — ручны мяч (гандбол);

~y hamulec — ручны тормаз

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

piłka

I piłk|a

ж.

1. мяч;

grać w ~ę — гуляць у мяч;

~a nożna — футбол;

~a ręczna — ручны мяч; гандбол;

2. пілка

II ж. тэх.

пілка;

piłka włośnicowa — лобзік

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)