до́лу, прысл. (разм.).

Уніз, наніз, да зямлі.

Галлё лазняку хіліцца д.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паабраза́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., што.

Абрэзаць усё, многае.

П. сухое галлё.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

лоўж, лаўжа́, мн. лаўжы́, лаўжо́ў, м.

Куча сухога галля.

Ссечанае галлё сцягвалі ў л.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

го́лле ср., собир., см. галлё

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

патрэ́скваць, -аю, -аеш, -ае; незак.

Трашчаць злёгку, час ад часу.

Пад нагамі патрэсквала галлё.

|| наз. патрэ́скванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

разла́пісты, -ая, -ае (разм.).

Які шырока раскінуў свае галіны ў розныя бакі (пра дрэвы, галлё).

Разлапістыя елкі.

|| наз. разла́пістасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пасця́гваць, -аю, -аеш, -ае і пасцяга́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; зак., каго-што.

Сцягнуць усё, многае ці ўсіх, многіх.

П. галлё ў кучы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

го́лле н гл галлё

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

го́лле,

гл. галлё.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

суш, -ы, ж.

1. Сухое, без дажджоў надвор’е; засуха.

Увесь май стаяла с.

2. Што-н. сухое, пазбаўленае вільгаці (напр., сухая зямля, сухое галлё).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)