Verbum

мазгаўня́, ж. (разм., груб.).

Галава.

М. не варыць.

злысе́лы, -ая, -ае (разм.).

Зусім лысы, аблыселы.

Злыселая галава.

закружы́цца, -ужу́ся, -у́жышся, -у́жыцца; зак.

Пачаць кружыцца.

Галава закружылася.

перапо́й, -ю, м.

Стан пасля моцнага ап’янення (разм.).

Баліць галава ад перапою.

мэр, -а, мн. -ы, -аў, м.

Галава муніцыпалітэта, гарадскога кіраўніцтва ў некаторых краінах.

збой³, збо́ю, м. (спец.).

Галава, ногі і вантробы забітай жывёлы як ежа.

Ялавічны з.

|| прым. збо́йны, -ая, -ае.

чаро́пка², -і, ДМ -пцы, мн. -і, -пак, ж. (разм.).

Тое, што і чэрап (у 1 знач.); галава.

дурнап’я́н, -у, м.

Ядавітая травяністая расліна сямейства паслёнавых з дурманлівым пахам.

Галава баліць ад дурнап’яну.

|| прым. дурнап’я́навы, -ая, -ае.

пляшы́вы, -ая, -ае.

3 плешам, аблыселы.

Пляшывая галава.

◊

Трапіў лысы на пляшывага (разм., жарт.) — сышліся два роўныя.

|| наз. пляшы́васць, -і, ж.

стры́жаны, -ая, -ае.

Пра валасы, шэрсць, траву, галіны: падрэзаны, укарочаны.

Стрыжаная галава.

Стрыжаная авечка.

С. газон.

Стрыжаныя ліпы (з падрэзанымі галінамі).