газіро́ўка, ‑і, ДМ ‑роўцы, ж.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. газіраваць.

2. Разм. Газіраваная вада.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

газірава́ны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад газіраваць.

2. у знач. прым. Насычаны газам ​1 (у 1 знач.). Газіраваная вада.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

gazować

незак.

1. газіраваць;

2. разм. хутка ехаць; гнаць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)