сі́нтэз-га́з

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. сі́нтэз-га́з сі́нтэз-га́зы
Р. сі́нтэз-га́зу сі́нтэз-га́заў
Д. сі́нтэз-га́зу сі́нтэз-га́зам
В. сі́нтэз-га́з сі́нтэз-га́зы
Т. сі́нтэз-га́зам сі́нтэз-га́замі
М. сі́нтэз-га́зе сі́нтэз-га́зах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

фе́рмі-га́з

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. фе́рмі-га́з фе́рмі-га́зы
Р. фе́рмі-га́зу фе́рмі-га́заў
Д. фе́рмі-га́зу фе́рмі-га́зам
В. фе́рмі-га́з фе́рмі-га́зы
Т. фе́рмі-га́зам фе́рмі-га́замі
М. фе́рмі-га́зе фе́рмі-га́зах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ГАЗАБАЛО́ННЫ АЎТАМАБІ́ЛЬ,

аўтамабіль, газавы рухавік якога працуе на сціснутым або звадкаваным гаручым газе. Балоны з газам устанаўліваюцца на аўтамабілі. Бываюць універсальныя (магчыма пераключэнне на бензін) і спецыяльныя (толькі на газе). Характарызуюцца меншым зносам рухавіка, большай эканамічнасцю, меншай таксічнасцю выхлапных газаў і інш. У СССР распрацаваны ў 1930-я г., прамысл. выпуск з 1939 (на звадкаваным газе з 1953).

т. 4, с. 424

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

электро́д, -а, М -дзе, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

1. Праваднік, пры дапамозе якога частка электрычнага ланцуга, што ўтвараецца правадамі, злучаецца з часткай ланцуга, што праходзіць у неметалічным асяроддзі (вадкасці, газе і інш.).

Дадатны э. (анод). Адмоўны э. (катод).

2. Элемент канструкцыі, па якім куды-н. падводзіцца электрычны ток.

Зварачны э.

|| прым. электро́дны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

капці́лка, ‑і, ДМ ‑лцы; Р мн. ‑лак; ж.

Разм. Самаробнае асвятляльнае прыстасаванне на газе; лямпа без шкла. Яшчэ нядаўна ў вокнах местачковых хат мільгацелі цьмяныя аганькі капцілак, камінк[а]ў, а школа зыркала электрычнымі агнямі. Навуменка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

політрапі́чны

(ад полі- + гр. tropos = паварот);

п. працэс — абарачальны цеплавы працэс у газе.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

АКВАНІ́ТЫ,

воданапоўненыя пластычныя выбуховыя рэчывы на аснове аміячнай салетры і тратылу. Цеплата выбуху каля 4,6 МДж/кг. Малаадчувальныя да мех. ўздзеяння. Выкарыстоўваюць у шахтах і рудніках, бяспечных па газе і пыле.

т. 1, с. 187

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

дэіаніза́цыя

(ад дэ- + іанізацыя)

знікненне іонаў у газе пасля спынення знешняга ўздзеяння, якое прыводзіць да іанізацыі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

электрадыфу́зія

(ад электра- + дыфузія)

дыфузія зараджаных часціц (іонаў) у газе, вадкасці пад дзеяннем знешняга электрычнага поля.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

эта́н

(ад гр. aither = эфір, паветра)

бясколерны грымучы газ, які знаходзіцца ў прыродным і свяцільным газе.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)