padlock

[ˈpædlɔk]

1.

n.

віся́чы замо́к

2.

v.

замкну́ць на віся́чы замо́к

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Вісю́чы ’вісячы’ (Нас.) — дзеепрыметнік той жа, што і вісучы, аднак пад уплывам вісячы ‑с‑ набыло мяккасць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

wiszący

вісячы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Вісу́чы ’вісячы’ (Касп.), рус. паўн., смал. висучий ’тс’. Да вісець (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

kłódka

ж. вісячы замок

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Hängebrücke

f -, -n віся́чы мост

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

лю́лька², -і, ДМ -льцы, мн. -і, -лек, ж.

1. Тое, што і калыска (у 1 знач.).

2. Вісячы памост з бартамі для падымання на вышыню рабочых, будаўнічых матэрыялаў, інструментаў для работы.

3. Частка лафета (спец.).

|| прым. лю́лечны, -ая, -ае.

Л. транспарцёр.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Hängeschloss

m -es, -schlösser віся́чы замо́к

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Vórhängeschloss

n -es, -schlösser віся́чы замо́к

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Vórlegeschloss

n -es, -schlösser віся́чы замо́к

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)