Відне́ць ’світаць, святлець, днець, займацца на дзень’; ’віднецца, паказвацца, станавіцца відным’ (БРС, КТС, Шат., Касп., Сцяшк. МГ, Бяльк.). Укр. видніти ’світаць, святлець’, виднітися ’віднець, віднецца’, рус. кур., арл., калуж., йонаўск. видне́ть ’світаць’, польск. widnieć ’быць відным’; ’світаць’, славац. vidnieť (sa), мар. rozvidniť se ’тс’. Паўночнаславянскае ўтварэнне на ‑ěti ад vidьnъ.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
шарэ́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -э́е; незак.
1. Станавіцца шэрым, шарэйшым.
2. Віднецца (пра што-н. шэрае).
3. безас. Світаць або змяркацца.
|| зак. пашарэ́ць, -э́е (да 1 і 3 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ружаве́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е; незак.
1. Станавіцца ружовым.
Шчокі ружавеюць на марозе.
2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Віднецца (пра што-н. ружовае).
|| зак. паружаве́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е (да 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
відне́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -е́е; незак.
1. безас. Світаць; святлець.
На ўсходзе ўжо віднела.
Пачынае в.
2. Віднецца, станавіцца відным, бачным.
Уперадзе віднее жытнёвае поле.
|| зак. павідне́ць, -е́е (да 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
рудзе́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е; незак.
1. Рабіцца рудым, рудзейшым.
2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Віднецца (пра што-н. рудое).
|| зак. зрудзе́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е (да 1 знач.) і парудзе́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е (да 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
бяле́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е; незак.
1. Станавіцца белым.
Бялеюць скроні.
Б. ад страху.
2. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.). Віднецца (пра што-н. белае).
У далечыні бялелі будынкі.
|| зак. пабяле́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е (да 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
рыжэ́ць, -э́ю, -э́еш, -э́е; незак.
1. Станавіцца рыжым, рыжэйшым.
Валасы рыжэюць.
2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Віднецца (пра што-н. рыжае).
На палянах рыжэе леташні бур’ян.
|| зак. зрыжэ́ць, -э́ю, -э́еш, -э́е (да 1 знач.) і парыжэ́ць, -э́ю, -э́еш, -э́е (да 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
лілаве́ць, ‑ее; незак.
1. Вылучацца сваім ліловым колерам, віднецца (аб чым‑н. ліловым). Толькі над самым гарызонтам, там, дзе нядаўна схавалася сонца, лілавела даўгаватая хмарка. Карпаў.
2. Станавіцца ліловым.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прасве́чваць, -аю, -аеш, -ае; незак.
1. гл. прасвяціць.
2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Свяціцца праз што-н.
Сонца прасвечвае паміж стваламі дрэў.
3. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Віднецца праз што-н.
Праз кроны дрэў прасвечвае неба.
Праз яго цікаўнасць прасвечваў недавер (перан.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
выгляда́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак.
1. гл. выглядзець.
2. Мець які-н. выгляд або здавацца каму-н. кім-, чым-н.
Добра в.
В. героем.
3. Высоўваючыся з укрыцця, глядзець, пазіраць (разм.).
В. з-за вугла.
4. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Віднецца, быць відным.
Насоўка выглядала з кішэні.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)