Verbum

дваябо́рства, -а, н.

Спартыўнае спаборніцтва, якое складаецца з двух відаў практыкаванняў.

Лыжнае д.

Цяжкаатлетычнае д.

фа́ўна, -ы, ж.

Сукупнасць усіх відаў жывёл пэўнай мясцовасці ці геалагічнага перыяду.

Ф.

Белавежскай пушчы.

мімікры́я, -і, ж. (спец.).

Прыпадабненне некаторых відаў жывёл і раслін да навакольнага асяроддзя з мэтай самазахавання.

крыль, -я́, мн. -і́, -ёў, м.

Прамысловая назва некаторых відаў марскога рачка.

|| прым. кры́левы, -ая, -ае.

фло́ра, -ы, ж.

Сукупнасць усіх відаў раслін якой-н. мясцовасці ці геалагічнага перыяду.

|| прым. фларысты́чны, -ая, -ае.

фунду́к, -у́, м.

1. Адзін з відаў арэшніку, што расце на поўдні.

2. зб. Плады гэтага арэшніку.

піцэ́рыя, -і, мн. -і, -ый і -ы́й, ж.

Установа грамадскага харчавання, якая спецыялізуецца на гатаванні розных відаў піц.

мяша́нец, -нца, мн. -нцы, -нцаў, м. (разм.).

Жывёліна або расліна, якая паходзіць ад скрыжавання двух розных відаў, парод.

тапту́ха, -і, ДМ -ту́се, мн. -і, -ту́х, ж.

1. гл. таптун.

2. Адзін з відаў рыбалоўнай сеткі.