урбані́зм, -у, м. (спец.).

1. Напрамак у мастацтве, які адлюстроўвае жыццё сучасных вялікіх гарадоў.

2. Напрамак у горадабудаўніцтве, які сцвярджае неабходнасць стварэння вялікіх гарадоў.

|| прым. урбаністы́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

по́йнтар, -а, мн. -ы, -аў, м.

Парода караткашэрсных вялікіх паляўнічых сабак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пі́раў,

У выразе: пірава перамога (кніжн.) — перамога, якая дасягаецца цаной вялікіх ахвяр [ад імя эпірскага цара Піра, які перамог рымлян].

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

макрако́см, -у, м.

Сусвет, увесь свет, космас; свет вялікіх велічынь; проціл. мікракосм.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сенберна́р, -а, мн. -ы, -аў, м.

Парода даўгашэрсных вялікіх і дужых сабак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

высло́ўе, -я, мн. -і, -яў, н.

Коратка выказаная глыбокая па змесце думка.

Выслоўі вялікіх людзей.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абша́рнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Уладальнік вялікіх абшараў зямлі; памешчык.

|| прым. абша́рніцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гіга́нт, -а, М -нце, мн. -ы, -аў, м.

1. Жывёла, расліна і пад. незвычайна вялікіх памераў, велікан.

Слон-г.

2. перан. Пра што-н. незвычайна вялікіх памераў.

Завод-г.

3. перан. Талент, вялікі дзеяч у якой-н. галіне.

Гіганты навукі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

крутня́, -і́, ж.

1. Падман, махлярства.

Займацца крутнёй.

2. Справа, якая патрабуе вялікіх турбот і многіх клопатаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

іхтыяза́ўр, -а, мн. -ы, -аў, м.

Вымерлы марскі паўзун вялікіх памераў з рыбападобным целам.

|| прым. іхтыяза́ўравы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)