вы́студжаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад выстудзіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

высту́джванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. выстуджваць — выстудзіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

павысту́джваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Выстудзіць усё, многае. Павыстуджваць пакоі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́халадзіць, ‑джу, ‑дзіш, ‑дзіць; зак., што.

Тое, што і выстудзіць. Выхаладзіць хату.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

wystudzić

зак. выстудзіць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

вы́шастаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Разм. Выпусціць, выдзьмуць; выстудзіць. Вышастаў вецер цяпло з хаты.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́маразіць, -ражу, -разіш, -разіць; -ражаны; зак.

1. што. Выстудзіць халодным паветрам, марозам.

В. хату.

2. каго-што. Знішчыць марозам.

В. пасевы.

3. што. Вытрымліваючы на марозе, высушыць або выдаліць часцінкі вады.

В. бялізну.

|| незак. вымаро́жваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

wyziębić

зак. выстудзіць; напусціць холаду

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

вы́свістаць, ‑свішчу, ‑свішчаш, ‑свішча; зак., што.

1. Выканаць, перадаць якую‑н. мелодыю свістам. Высвістаць песню.

2. Разм. Выстудзіць. Вецер высвістаў хату.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́маразіць, ‑ражу, ‑разіш, ‑разіць; зак., што.

1. Знішчыць марозам. Вымаразіць пасевы.

2. Высушыць на марозным паветры. Вымаразіць бялізну.

3. Выстудзіць халодным паветрам, марозам. Вымаразіць хату.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)