вы́смалены ​1, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад высмаліць ​1.

вы́смалены ​2, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад высмаліць ​2.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

высма́льваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да высмаліць ​2.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

высмо́льваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да высмаліць ​1.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

высмо́льваць гл. высмаліць І

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

вы́смалены I вы́смоленный

вы́смалены II разг. вы́жженный; см. вы́смаліць II

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

павысма́льваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Разм. Высмаліць усё, многае або што‑н. у многіх месцах. — Што ты нарабіў? — адчытвала Аліса Мікалаеўна Шурку. — Ты ж вочы мог павысмальваць. Шыловіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спаліць, спапяліць; спейкаць (абл.); спячы, высмаліць, выкаціць (перан.) □ пусціць агнём, пусціць дымам, пусціць з дымам

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)