переры́ть сов.

1. (разрыть, перекопать целиком — обо всём, многом) пакапа́ць, перакапа́ць; (о животных) пары́ць, перары́ць, зрыць;

2. (переворошить) перакапа́ць;

переры́ть все бума́ги перакапа́ць усе́ папе́ры;

3. (заново) перакапа́ць;

4. (вырыть ров поперёк чего-л.) перакапа́ць;

переры́ть доро́гу перакапа́ць даро́гу.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

моги́ла ж. магі́ла, -лы ж.; (только о яме) дол, род. до́лу м.;

вы́рыть моги́лу вы́капаць магі́лу (дол);

свести́ в моги́лу увагна́ць у магі́лу;

сойти́ в моги́лу сысці́ ў магі́лу;

быть одно́й ного́й в моги́ле быць адно́й наго́й у магі́ле;

на краю́ моги́лы на краі́ магі́лы;

унести́ (с собо́й) в моги́лу забра́ць (з сабо́й) у магі́лу.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

магі́ла ж.

1. моги́ла;

вы́капаць ~лувы́рыть моги́лу;

2. перен., разг. (конец, смерть) гроб м.;

бра́цкая м. — бра́тская моги́ла;

глядзе́ць у ~лу — смотре́ть в моги́лу;

зве́сці (увагна́ць) у ~лу — свести́ в моги́лу, вогна́ть в гроб;

адно́й наго́й у ~ле стая́ць — одно́й ного́й в моги́ле стоя́ть;

сысці́ ў ~лу — сойти́ в моги́лу;

гарба́тага м. вы́правіць — горба́того моги́ла испра́вит;

забі́ць асі́навы кол у ~лу — заби́ть оси́новый кол в моги́лу;

капа́ць ~лу — (каму) копа́ть моги́лу (кому);

ле́гчы ў ~лу (зямлю́) — лечь в моги́лу (в зе́млю)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)