вы́драцца сов.

1. вы́рваться, вы́драться;

з кні́гі вы́драўся ліст — из кни́ги вы́рвался (вы́дрался) лист;

2. разг. (из чащи и т.п.) вы́браться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

окруже́ние

1. (действие) акружэ́нне, -ння ср.; абкружэ́нне, -ння ср.;

вы́рваться из окруже́ния воен. вы́рвацца з акружэ́ння;

2. (окружающая среда, обстановка) акружэ́нне, -ння ср., навако́лле, -лля ср.;

3. (обрамление) акружэ́нне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́бухнуць сов.

1. взорва́ться;

2. (устремиться наружу) вы́рваться;

по́лымя з ды́мам ~нула з пе́чы — пла́мя с ды́мом вы́рвалось из пе́чи;

3. (внезапно возникнуть, с силой проявиться) вспы́хнуть, разрази́ться;

~нула забасто́ўка — вспы́хнула забасто́вка;

~нула вайна́ — разрази́лась война́;

4. прост. (вывалить, вылить сразу) вы́бухнуть;

в. ваду́ з вядра́ — вы́бухнуть во́ду из ведра́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ускользну́ть сов.

1. (скользя, вырваться) вы́слізнуць, вы́слізнуцца;

ры́ба ускользну́ла из рук ры́ба вы́слізнула (вы́слізнулася) з рук;

2. разг. (внезапно уйти откуда-л.) вы́шмыгнуць; разг. (куда-л.) шмы́гнуць; (скрыться) уцячы́; (исчезнуть) зні́кнуць;

ускользну́ть из ко́мнаты вы́шмыгнуць (уцячы́) з пако́я;

он ускользну́л к себе́ в ко́мнату ён шмы́гнуў да сябе́ ў пако́й;

неприя́тель ускользну́л от пресле́дования во́раг уцёк ад прасле́давання;

он куда́-то ускользну́л ён не́куды знік (уцёк);

3. разг. (уклониться) ухілі́цца; (увильнуть) увільну́ць;

ускользну́ть от прямо́го отве́та ухілі́цца (увільну́ць) ад прамо́га адка́зу;

4. (остаться незамеченным) разг. вы́пасці з-пад ува́гі, прайсці́ па-за ўва́гай;

э́то ускользну́ло от моего́ внима́ния гэ́та вы́пала з-пад маёй ува́гі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)