павыпа́сваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Разм. Выпасвіць усіх, многіх або ўсё, многае. Павыпасваць коней. Павыпасваць палеткі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́пас, ‑у, м.

1. Дзеянне паводле дзеясл. выпасваць — выпасвіць (у 1 знач.).

2. Месца, дзе пасуць жывёлу; паша. Лугавы, сеяны выпас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́пасвены

1. отко́рмленный;

2. зарабо́танный пастьбо́й;

3. истощённый пастьбо́й;

1-3 см. вы́пасвіць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выпа́сваць несов.

1. отка́рмливать (на подножном корму);

2. зараба́тывать пастьбо́й;

3. истоща́ть пастьбо́й;

1-3 см. вы́пасвіць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

wypaść

I wypa|śćI

зак.

1. выпасці, вываліцца;

2. выбегчы, выскачыць;

3. прыпасці, выпасці;

twoje urodziny ~dły w niedzielę — твой дзень нараджэння прыпаў на нядзелю;

~dło przy odrachunku na każdego ... — пры разліку на кожнага выпала ...

II зак.

адкарміць; адпасвіць, выпасвіць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)